Naar aanleiding van een reactie op de website http://www.keerpunt.net/
Verzonden: zondag 22 mei 2005 22:17
Onderwerp: wicca
Hallo,
Ik wil graag reageren op enkele verhalen die ik gelezen heb. Het gaat hierbij om de verhalen over wicca en hekserij. Allereerst wil ik kwijt dat ik de verhalen zeer intrigerend vind en dat ik er begrip voor heb. Maar ik wil ook graag het volgende zeggen: ik vind het jammer dat deze mensen zo'n nare ervaringen hebben gehad met hekserij, maar ik ben het niet helemaal eens met hun standpunten. Hekserij wordt op jullie site voornamelijk gezien als iets slechts. Dat vind ik jammer, want ik ben zelf een heks, en voor mij houdt hekserij het volgende in: respect voor elkaar, verbondenheid met de natuur en liefde. Hoe kan zoiets slecht zijn? Is dat niet ook waar het christendom vanuit gaat? En zoveel andere religies? Het is echt niet mijn bedoeling om iemand van zijn ongelijk te overtuigen of iets dergelijks. Ik heb respect voor christenen en voor mensen met een andere religie dan de mijne. Maar ik vind het jammer dat de wicca in een nogal kwaad daglicht gesteld wordt. Zou het niet mooi zijn als christenen, moslims, hindoes, boeddhisten, wicca's enz... met elkaar konden samenleven in een maatschappij waarin iedereen begript toont voor elkander en elkaar respecteert? Mijn ouders zijn beiden christelijk. Ik ben een wicca. En dat gaat heel goed samen. Bovendien is het historisch gezien niet helemaal waar dat God de hekserij verboden heeft; het waren de menselijke machthebbers van de kerk die in de middeleeuwen de oude, heidense religies en de bijhorende rituelen als misdaad bestempelden.
Met vriendelijke groet,
Chantaly (i.v.m. privecy-overwegingen is de naam gefingeerd)
27-05-2005 Beste Chantaly,
Allereerst bedankt voor je reactie op wat je op 'keerpunt' las. Je schreef dat je het jammer vind dat de schrijfsters zulke nare ervaringen hebben gehad met hekserij en het niet helemaal eens bent met hun standpunten. Over standpunten is natuurlijk altijd te discussieren. Maar waar het echt om gaat, is dat zij - via die nare ervaringen in de hekserij - met Iemand in contact zijn gekomen Wiens kracht en liefde alles wat ze in de hekserij zochten, oneindig vér te boven gaat en volledig in de schaduw stelt. In Hem ( Jezus Christus, de Zoon van God) hebben zij Iemand gevonden met wie zij een reële relatie hebben; Iemand die dagelijks bereikbaar is en met hen wandelt; Iemand die hen liefheeft en hen tot Gods hart heeft gebracht door Zichzelf voor hen te offeren op het kruis van Golgotha. Van Hem leggen zij een getuigenis af omdat ze elk mens gunnen wat zijzelf hebben ontvangen.
Wie de Heer Jezus Christus leert kennen, leert óók God en zichzelf kennen. Jezus zei van Zichzelf dat Hij het Licht van de wereld is en dat wanneer we Hem volgen wij in dat licht zullen leven. Feitelijk betekent het, dat je daardoor inzicht krijgt in het wezenlijke van wat er in de wereld ( en in je eigen leven) precies aan de hand is en ook Gods plannen met deze wereld.
Je schreef dat hekserij voor jou inhield: respect voor elkaar, verbondenheid met de natuur en liefde, en dat zoiets niet slecht kan zijn. en.....Is dat niet ook waar het christendom vanuit gaat? vraag jij dan. Natuurlijk heeft christendom te maken met respect voor elk mens, met de natuur en met liefde, maar het gaat er beslist niet van uit. De uitgangspunten hebben te maken met de genade, de liefde en de waarheid van een Heilige God. En alle drie vinden we die terug bij Jezus Christus die van zichzelf getuigde dat Hij de Weg, de Waarheid en het Leven is.
Verder schreef je: Zou het niet mooi zijn als christenen, moslims, hindoes,boeddhisten, wicca's enz... met elkaar konden samenleven in een maatschappij waarin iedereen begrip toont voor elkander en elkaar respecteert? Natuurlijk zou dat heel mooi zijn, en ik verzeker je dat Christus Zelf dat voor de volle honderd procent gepraktiseerd heeft toen Hij zijn leven op de aarde leefde! Maar dat heeft Hem er niet van weerhouden om van de waarheid getuigenis af te leggen. Sterker nog, God had Hem gezonden met het speciale doel om deze waarheid bekend te maken en te onthullen. En juist om dát getuigenis werd Hij vermoord. Inderdaad: christenen zijn geroepen om Christus hierin na te volgen. In respect en onbaatzuchtige liefde voor alle mensen (zelfs om hun vijanden lief te hebben), maar dus ook om de waarheid, zoals we die in Gods Woord, de Bijbel, leren kennen, bekend te maken en door te geven.
Ook schreef je: Maar ik vind het jammer dat de wicca in een nogal kwaad daglicht gesteld wordt. Daar heb ik begrip voor.......... maar........vergeet niet dat de Bijbel daarover heel duidelijk is. 'Wicca' is costant in botsing met alles wat de Bijbel leert, en wanneer jij daarvoor gekozen hebt is een botsing tussen jou en een christen natuurlijk onontkoombaar. Maar dat is in de verste verte geen verhindering om over de verschillen niet respectvol te discussieëren. Ik ben daar graag toe bereid en nodig je uit mij duidelijk te maken wat 'hekserij' vóór heeft op 'christendom'.
tenslotte schreef je: Bovendien is het historisch gezien niet helemaal waar dat God de hekserij verboden heeft; het waren de menselijke machthebbers van de kerk die in de middeleeuwen de oude, heidense religies en de bijhorende rituelen als misdaad bestempelden. Hierop antwoord ik dat deze kerkelijke leiders zich baseerden op uitspraken uit de Bijbel. In het Oude Testament lees je al : Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben. Dat zal je ongetwijfeld nog wel bekend in de oren klinken :-) .
Met hartelijke groet, Simon Streuper.
28-05-2005Beste Simon,
Bedankt voor je reactie. Ik ben blij dat je ondanks een aantal meningsverschillen gereageerd hebt op mijn verhaal. Dat vind ik heel positief. Je mail is heel boeiend en ik denk dat ik nu meer begrijp hoe mensen het christendom ervaren, hoewel het voor mij wel weer eens duidelijk is geworden dat het christendom niet voor mij is weggelegd. Begrijp me niet verkeerd; ik heb nog altijd respect voor christenen en mensen met een andere religie dan de mijne. Ik vindt zelfs dat er in de Bijbel heel goede dingen staan. Maar er zijn voor mij toch teveel dingen binnen het christendom waar ik me niet zo mee kan vinden. Je vroeg me dan ook wat hekserij voor heeft op het christendom. Graag wil ik daar wat verder op ingaan.
Allereerst wil ik even kwijt dat ik niet zozeer vind dat de wicca iets voorheeft op het christendom. Het is niet zo dat wicca 'beter' is dan het christendom. Ik kan me alleen persoonlijk beter vinden in de uitgangspunten van de wicca dan in die van het christendom. Waarom?
Allereerst is het de vrijheid die de wicca me biedt. Wiccans hebben geen profeten en geen heilige geschriften die ons vertellen hoe we ons geloof moeten belijden, in tegenstelling tot het christendom. Feitelijk is er maar een echte regel en dat is: "doe wat je wilt, mits het niemand schaadt." Daarnaast geloven heksen ook in het oorzaak-gevolg principe. heksen gaan ervan uit dat alles wat we voortbrengen uiteindelijk bij ons terugkeert. Niet letterlijk, maar wie het slecht voorheeft met een ander, zal uiteindelijk merken dat hij zelf ook niet gelukkig is. Een heks die echter zijn of haar rituelen uitvoert om goed te doen, zal veel positiefs in het leven tegenkomen. Wat dus ook de reden is dat echte heksen helemaal niet zo slecht zijn als vaak gedacht wordt. Natuurlijk maken wij, zoals alle mensen, ook wel fouten in het leven, maar we zullen niet bewust iemand kwaad berokkenen, omdat we weten dat dat uiteindelijk niet goed voor ons is. Bovendien respecteren heksen het leven, de medemens en de natuur teveel om kwaad te willen doen.
Mijn tweede belangrijke reden om wiccan te zijn is het verschil in godheden. Christenen gaan uit van maar een God, die bovendien mannelijk is. Wiccans daarentegen hebben twee godheden, een God en een Godin. Dit komt omdat de natuur en het leven uit twee soorten energie bestaan: een mannelijk en een vrouwelijk principe. Deze twee moeten in balans zijn. Het zou voor mijn gevoel niet eerlijk zijn om een mannelijke god te aanbidden en het vrouwelijke principe te vergeten. Ze horen samen. Ik vind dat de vrouw in het christendom te vaak vergeten wordt en zelfs niet gerespecteerd wordt. Kijk maar naar de zondeval.
Mijn derde reden hangt met de vorige samen. Ik neem aan dat dit voor iedere christen een heel andere belevenis kan zijn, maar vaak wordt God gezien als een macht die zich buiten ons bevindt, een persoonlijkheid die ver boven ons staat en 'regeert' over hemel en aarde. Ik hoor christenen dan ook vaak zeggen dat iets 'Gods wil' is. Mensen bidden tot God voor hulp en steun, waar natuurlijk niets mis mee is, maar vergeten voor mijn gevoel vaak hun eigen verantwoordelijkheid. Ik geloof niet dat er een macht bestaat die van buitenaf in ons leven kan ingrijpen. Ik spreek nu vanuit mijn eigen ervaring, want aangezien wiccans vrij zijn in hun manier van geloven, zullen de meningen hierover verschillen, maar ik geloof niet dat de God en Godin buiten ons staan, zoals de christelijke God. De God en Godin zijn deel van ons, ze bevinden zich in de natuur om ons heen en zijn de bron van al het leven. Ik zie ze dan ook niet als 'personen', maar eerder als een vorm van energie. In de de wicca worden vaak goden en godinnen aangeroepen uit de Griekse, Romeinse, Keltische en Germaanse traditie. Ook deze goden en godinnen zijn voor mij geen personen. Ik zie ze als symbool voor bepaalde eigenschappen die mensen door de geschiedenis gewaardeerd hebben. Op die manier worden ze vaak ook in onze rituelen gebruikt. Wij heksen geloven dat we door middel van spreuken en rituelen zelf invloed kunnen uitoefenen op ons leven. Wij hebben daar geen God voor nodig. Eigenlijk hebben we die rituelen niet echt nodig, ze maken het alleen gemakkelijker om ons goed te concentreren op ons doel, want uiteindelijk gaat het om de intentie. Heksen geloven in de kracht van gedachten en visualisatie. Dit kunnen uiteraard alle mensen. We kunnen bewust energie sturen en daarmee ons leven beïnvloeden. Echte heksen gebruiken rituelen dan ook alleen ten goede, voor mens en natuur. Eigenlijk is wat wij doen ook een soort van gebed, alleen zoeken wij daarbij naar de kracht in onszelf. Wij zien de mens als een goddelijk wezen en de natuur als onze goddelijke tempel.
Natuurlijk gaat met het uitoefenen van onze rituelen een groot verantwoordelijkheidsgevoel gepaard. Ook hierover verschillen de meningen, maar de meeste heksen zijn heel voorzichtig met wat ze voortbrengen. Zelfs met de beste bedoelingen is het niet altijd goed om in te grijpen in het leven. En dat maakt van de wicca voor mij een heel bijzondere uitdaging.
Hopelijk is mijn verhaal een beetje duidelijk en begrijp je wat de wicca voor mij betekent. Nogmaals, het is dus niet zo dat ik op het christendom neerkijk, integendeel, maar ik voel me gewoon thuis in de wicca.
Met vriendelijke groet,
Chantaly
31-05-2005
Beste Chantaly,
Je verhelderend mailtje heb ik met genoegen gelezen.Het uitwisselen van gedachten in geval van meningsverschillen geeft je een betere kijk op de motieven van anderen. Bij vergelijking van de tegenstellingen zoek ik naar significante verschillen die de kern en het wezenlijke ervan blootleggen. Er is immers veel oppervlakkigheid, veel uiterlijk vertoon dat weinig of niets te maken heeft met het wezenlijke van de zaak. Dat is in het christendom het geval, en - naar ik vermoed - bij de Wiccan niet anders. Wanneer jij schrijft dat er voor jou toch teveel dingen binnen het christendom zijn waarin jij je niet kunt vinden, dan vraag ik mij natuurlijk af: wat dan o.a.? Ikzelf zie in de christenheid én in het christendom (of wat er voor door moet gaan) ook legio zaken waarmee ik grote moeite heb. Voor mij is het dus de vraag, ook al kom je uit een christelijk gezin, of je wel doorgedrongen bent tot de kern, tot het HART van het evangelie. Dat hart is niet de christelijke kerk, niet de belijdenis(geschriften), niet een hand vol christelijke leefregels o.i.d., maar Christus Zélf (de Zoon van God, die mij lief heeft gehad, en zichzelf voor mij overgegeven heeft). Het gaat uiteindelijk alleen om Hem en om het feit dat Hij God is (van eeuwigheid af) en naar deze wereld kwam omdat Hij ons liefhad en ons het LEVEN (met enkel hoofdletters) wilde geven door voor ons te sterven. Dát is de kern van het evangelie: Jezus Christus en die gekruist! Dat is het uitgangspunt van het Bijbels christendom; het HART van het evangelie.Om het in één woord te zeggen: LIEFDE.
Tegenover dít uitgangspunt van de christen (en dus ook mijn uitgangspunt), stel jij, dat jij je persoonlijk beter kunt vinden in de uitgangspunten van de wicca ( ik laat nu even in het midden of jij het christelijk uitgangspunt wel op zijn juiste merites hebt beoordeeld). In ieder geval voel jij je aangetrokken door de eenvoudige en éénduidige regel: ' doe wat je wilt, mits het niemand schaadt' gevolgd door de waarschuwing dat je driedubbel (het kwade én het goede) terugontvangt wat je anderen bezorgd. Althans zó heb de Wiccans begrepen.
Mag ik je, van mijn kant, de hele inhoud van de Bijbel weergeven in één eenvoudig en éénduidige regel.? Jezus Christus zelf heeft ons geleerd dat de hele 'wet en de profeten' (Dat is het hele Oude Testament) samengevat kunnen worden in één zin, namelijk: 'Gij zult de Heer, UW God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht en met heel uw verstand en uw naaste als uzelf.'
Laten we deze twee uitgangspunten eens met elkaar vergelijken. In het wicca-uitgangspunt staat: de mens (jijzelf dus) voorop, die staat centraal (a) en de naaste komt op de laatste plaats. De enige rem op het egoïsme in de mens is de dreiging van het 'driedubbele'. Deze dreiging moet je leven in balans houden.
In het christelijk uitgangspunt is de volgorde anders. God staat voorop, dan volgt de naaste. En ik dan??? Wordt van mij alleen maar gevraagd dat ik God boven alles liefheb en mijn naaste als mijzelf? ook wanneer de naaste mij niet liefheeft? Inderdaad, dat is de juiste, enige en onontkoombare conclusie die je uit deze regel kunt trekken.
Ik laat het graag aan jou over de verschillen eens op een rijtje te zetten om te ontdekken hoe groot en diep de kloof is tussen deze twee uitgangspunten en wat het leitmotief is van het ene en van het andere uitgangspunt. Je zult zien dat dat verstrekkende konsekwenties heeft.
Er is slechts één die deze regel optimaal verwerkelijkt heeft, namelijk Godzelf, die vlees heeft aangenomen, d.w.z. mens is geworden onder de mensen, de Man die wij kennen als de mens Jezus Christus. De Bijbel zegt dat God de mensen zó lief heeft gehad dat Hij zijn Zoon heeft gegeven, opdat ieder die in Hem gelooft niet verloren zou gaan, maar eeuwig leven zou hebben. Inderdaad - dat zie je juist - geen goddelijke kracht in onszelf, maar een Persoonlijke God die vol liefde en ontferming neerziet op mensen, die Hij heeft ' verloren' in de rechte betekenis van het woord; Hij is de mens kwijtgeraakt omdat ze Hem links laten liggen, niet naar Hem vragen, zelfs zijn bestaan ontkennen en omdat ze bij het betreden van de 'religie-markt', waar legio afgoden te kust en te keur worden aangeboden, hun ziel en zaligheid toevertrouwen aan de god van hun eigen voorkeur. (onder af-god reken ik alles wat af-voert van de Levende Persoonlijke God en Vader van de Heer Jezus Christus ). Hierboven schilder ik niet het beeld van enkele groeperingen die naar mijn oordeel dwalen, maar van de hele mensheid, mijzelf incluis. De Bijbel zegt: Er is niemand die goed is, er is niemand die God zoekt, allen zijn zij afgeweken... En is het dan geen wonder van onbaatzuchtige liefde, dat God zijn Zoon, die Hij liefheeft, afstaat aan mensen en voor mensen van wie Hij tevoren weet dat ze Zijn liefde zullen beantwoorden met haat, en het aanbod van eeuwig leven zullen afslaan door Jezus aan het kruis te slaan?
God, die in Christus Jezus naar deze aarde kwam, zijn leven had als uitgangspunt: Gij zult de Heer, uw God, liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht en uw naaste als uzelf. Met die onbaatzuchtige liefde heeft Hij mensen lief, die Hem nooit enige reden hebben gegeven ook maar de minste aandacht aan hen te schenken Voor Hem waren slechts twee dingen belangrijk: de eer van God, zijn Vader, en het heil van mensen, van mij en van jou. Zo belangrijk zelfs dat Hij zich vrijwillig overgaf in de dood, om ons aan het hart van God te brengen en ons een plaats te bezorgen in de eeuwige heerlijkheid in het Huis van de Vader.
Evangelie betekent: goede (of blijde) boodschap. Ik ken geen betere!
m.h.g. S. Streuper
09-06-2005 Beste Simon,
Sorry dat het zo lang geduurd heeft voordat ik een reactie kon sturen. Ik ben de laatste tijd nogal druk bezig geweest met het zoeken naar een kamer voor mijn vervolgstudie, vandaar. Vanaf september ga ik taal en cultuur studeren, vanwege mijn interesse in kunst, cultuur en uiteraard religie.
In je laatste mail schreef je dat er veel oppervlakkigheid en uiterlijk vertoon is. Dat is bij de Wiccans uiteraard ook zo. De essentie van het geloof gaat hierdoor verloren. Je vroeg ook waar ik tegenaan loop in het christendom. Over het algemeen heb ik het meest moeite met de manier waarop het christendom gepredikt wordt en met de regels van de kerk. Wij wiccans hebben geen tempels, profeten of dogma's en zijn dus vrij in onze manier van geloven. Ik besef heel goed dat het hier niet om de essentie van het christendom gaat, maar om wat sommigen ervan maken. Toch zijn er ook een paar christelijke uitgangspunten waar ik me niet zo goed in kan vinden. Allereerst stoort het me dat in het christendom, en in veel andere religies overigens, enkel het mannelijke als goddelijk wordt beschouwd. In de wicca staan een God en Godin centraal, die het begin zijn van al het leven. Voor mijn gevoel is dit niet alleen een stuk logischer, maar ook 'beter', omdat ik geloof dat in alles een balans moet zijn. Daarnaast zie ik die godheden niet als hogere machten die zich buiten ons bevinden. In het christendom wordt God voor mijn gevoel wel zo beschouwd. Is het niet zo dat christenen bidden tot een kracht buiten zichzelf, waarbij ze die kracht (God) vragen om in te grijpen in hun leven? Wiccans doen dat niet. Wij zoeken het goddelijke in onszelf, in onze medemens en in de natuur en wij nemen de volle verantwoordelijkheid voor onze daden. Een wiccan zal ook nooit zeggen dat iets 'Gods wil' is. Wij geloven niet in een kracht die boven ons staat en ons leven bepaalt.
Een ander punt waar ik me niet in kan vinden is het idee rond Christus; Jezus als de zoon van God. Ik geloof wel dat Jezus bestaan heeft, net zoals ik geloof dat personen als de profeet Mohammed en Siddharta (Boeddha) heel goed echt bestaan kunnen hebben. Ik geloof alleen niet dat deze personen gezien moeten worden als godheid. In mijn gedachtengang was Jezus een gewone man, uit een gewone familie, die weliswaar veel goede ideeën had en waarschijnlijk heel charismatisch was, maar ik kan me niet voorstellen dat hij zich voorstelde als de zoon van God. In mijn ogen was hij een man die waarschijnlijk paranormaal begaafd was (vanwege de 'wonderen' die hij verrichtte) en liefde en respect predikte. Tenslotte zijn er historisch gezien een aantal christelijke punten die betwijfeld kunnen worden. Zo is er de kerk als 'God's huis' terwijl er documenten zijn gevonden die ons vertellen dat Jezus zelf de natuur zijn tempel noemde. En zo wordt Maria Magdalena afgeschilderd als hoer, terwijl er sterke vermoedens zijn dat zij met hem getrouwd was en door hem zelfs was aangewezen om zijn kerk te stichten. Er wordt gezegd dat dit door de kerk in de doofpot is gestopt, omdat anders de goddelijkheid van Christus betwijfeld zou kunnen worden. Wat ik dus ook eigenlijk doe.
Bovendien, en hier moet ik wel voorzichtig zijn, is het natuurlijk zo dat door het christendom, veel mensen in de middeleeuwen de dood vonden op de brandstapel. Miljoenen mensen, met name vrouwen, zijn gemarteld en vermoord, omdat ze een niet-christelijke visie op de wereld hadden. Ik kan hier natuurlijk geen hedendaagse christenen op aankijken en het zou belachelijk zijn als ik me een slachtoffer zou voelen van wat er toen gebeurd is. (Iets wat veel mensen vandaag de dag wel doen). Dat neemt echter niet weg dat ik het heel erg jammer vindt wat er toen gebeurd is. Bovendien is het vandaag de dag nog steeds zo dat de kerk heksen als duivelaanbidders beschouwt. Het was de kerk die ons als duivelaanbidders bestempelde, iets wat eigenlijk een grove leugen is. En hoewel er vandaag de dag meer openheid is en er meer dingen gerespecteerd worden, zijn er nog altijd veel mensen (ook niet-christenen) die de wicca hierdoor als iets slechts beschouwen. Jammer, want waar het eigenlijk om gaat is respect voor elkaar en de wereld waarin wij leven. Wij hebben dan ook echt geen kwade bedoelingen met andere mensen of de natuur.
In mijn vorige mailtje heb ik al het een en ander uitgelegd over de wicca. Om dit miscchien wat meer te verhelderen zal ik je iets vertellen over de zeven hermetische wetten. Het gaat hierbij niet echt om wetten of regels waaraan wij ons zouden moeten houden. De zeven hermetische wetten zijn eigenlijk een aantal uitgangspunten die door de meeste wiccans voor waar worden gehouden. Misschien dat dit mijn kijk op de wereld iets verheldert.
De Wet van het Mentalisme
Wij geloven dat het Goddelijk Al alles heeft 'geschapen' en dat alles nog steeds in dat Goddelijk Bewustzijn voortleeft. De wetenschap heeft ontdekt dat alles in het universum uit informatie bestaat. Die informatie komt voort uit het Goddelijke Bewustzijn en kunnen wij ontvangen als we onszelf in alfatoestand brengen, een toestand die we kunnen oproepen door bijvoorbeeld meditatie.
De Wet van de Correspondentie
Deze wet heeft betrekking op zowel de microkosmos als de macrokosmos. Fysici en mystici weten allang dat wij leven in een ruimte- en tijdgebonden wereld, en tegelijk ook in een ruimte- en tijdloze wereld. Wij geloven in verschillende dimensies, die onafhankelijk van elkaar bestaan en toch verbonden zijn. Hetgeen wij in de ene wereld bewerkstelligen, zal zijn effect hebben in de andere. De wet van de correspondentie wijst heksen ook de weg, bijvoorbeeld met kleuren. Geel staat onder invloed van de zon, rood staat onder invloed van de planeet Mars enz. Zo is het ook met planten, kruiden, stenen, enz. Juist omdat ze corersponderen kunnen wij ze gebruiken in onze rituelen en hebben ze betekenis.
De Wet van de Vibratie
Het principe van deze wet is dat alles, van het kleinste moleculaire deeltje, tot het grootste zonnestelsel, in beweging is. Ze sturen trillingen uit en het zijn deze trillingen die we met bijvoorbeeld de Kirlianfotografie kunnen onderzoeken. Een fysiek voorwerp laat zijn energie als een soort stempel achter op het veld rondom hem. Maar ook emotionele trillingen of de energie van entiteiten is terug te vinden. Deze trillingen bestaan voor eeuwig.
De Wet van de Polariteit.
Deze wet leert ons dat alles zijn tegengestelde heeft en dat deze tegengestelden toch te verzoenen zijn. Niets is vast en onveranderlijk en daarom is het zo belangrijk om in evenwicht te blijven. Het midden is een erg belangrijke plaats, want daar ontmoeten twee uitersten elkaar en sluiten ze een overeenkomst.
De Wet van het Ritme
Alles is veranderlijk en in beweging. Deze wet vertelt ons meer over de manier waarop twee tegengestelden zich bewegen. Alles beweegt zich in cirkels, in cycli. Denk maar aan de bloedstroom in ons lichaam, het Wiel van het Jaar, het Wiel des Levens... Wij Wiccans gan dus ook uit van een oneindige cyclus. Dat is te zien in het verloop van de seizoenen, maar wij geloven ook dat het leven zelf op deze wijze oneindig is.
De Wet van het Geslacht
Heel onze wereld is gebaseerd op twee geslachten, het mannelijke en het vrouwelijke. Zo wordt ook het goddelijke in de wicca als mannelijk en vrouwelijk beschouwd. Deze wet leert ons dat in alles wat bestaat, deze twee geslachten zich op de een of andere manier maifesteren. Niemand is enkel man of vrouw; we hebben eigenschappen van beide geslachten. Voor de heks is het belangrijk dat ze beide geslachten in zichzelf ontdekt, want het is een sleutel tot succesvolle magiebeoefening.
De Wet van Oorzaak en Gevolg
Dit is de zevende en laatste wet en tevens een hele belangrijke. Dit is de wet die mij persoonlijk deed inzien, enerzijds hoe ontzaglijk klein wij zijn, en anderzijds hoe wij toch meetellen in de kosmos, dat we niet 'zomaar' een schakeltje zijn, maar dat wij allen een schakel zijn. 'Alles veroorzaakt al het andere'. Wij zijn geen individuen als we spreken over oorzaak en gevolg in termen van de macrokosmos, we zijn eerder als een kaartenhuis. Als een schakel in dit proces hebben we zowel macht, als dat we schade kunnen ondervinden. En dat is iets wat wij allen, en zeker mensen die zich bezighouden met magie, goed moeten beseffen. Ieder van ons heeft de macht om veranderingen teweeg te brengen, maar daar gaat een grote verantwoordelijkheid mee gemoeid! Hopelijk begrijp je waarom ik de wicca aanhang en niet het christendom. Het christendom heeft een aantal heel waardevolle uitgangspunten, evenals het boeddhisme, het hindoeïsme en de islam waardevolle uitgangspunten hebben. Maar in al deze religies is er toch iets dat ik mis, al kan ik vaak niet eens goed omschrijven wat dat dan wel is. Toen ik echter in contact kwam met de wicca, voelde dat voor mij alsof ik thuiskwam. Het voelde meteen goed, met name ook omdat niemand mij vertelde hoe ik moest geloven. Mij is altijd verteld dat ik dit zelf moest ervaren. Bovendien (dit heb ik geloof ik nog niet eerder gezegd), heeft de wicca mij ook antwoorden gegeven. Ik heb namelijk van kinds af aan al paranormale ervaringen. Ik zie energievelden en entiteiten en ik ben erg gevoelig voor stemmingen en emoties van anderen. Ik heb dit altijd als een gave gezien en ik vind het ook echt fantastisch, maar ik kan niet ontkennen dat het soms erg zwaar is. De wicca heeft mij geholpen om hier een weg in te vinden en het te begrijpen. Hopelijk boeit mijn verhaal jou, net zoals jouw verhaal mij boeit. Met hartelijke groet, Chantaly 14-06-2005
Beste Chantaly, Sorry dat het even duurde. Ben door ziekte en vakantie (van anderen) extra in beslag genomen: kippen voeren, honden uitlaten, planten binnen en buiten verzorgen, ziekenbezoek. Maar wat in het vat zit verzuurt niet. Intussen wens ik je veel succes met het zoeken van een kamer. Jij schreef: Allereerst stoort het me dat in het christendom, en in veel andere religies overigens, enkel het mannelijke als goddelijk wordt beschouwd. In de wicca staan een God en Godin centraal, die het begin zijn van al het leven. Voor mijn gevoel is dit niet alleen een stuk logischer, maar ook 'beter', omdat ik geloof dat in alles een balans moet zijn. Daarnaast zie ik die godheden niet als hogere machten die zich buiten ons bevinden. In het christendom wordt God voor mijn gevoel wel zo beschouwd. Is het niet zo dat christenen bidden tot een kracht buiten zichzelf, waarbij ze die kracht (God) vragen om in te grijpen in hun leven? Wiccans doen dat niet. Wij zoeken het goddelijke in onszelf, in onze medemens en in de natuur en wij nemen de volle verantwoordelijkheid voor onze daden. Een wiccan zal ook nooit zeggen dat iets 'Gods wil' is. Wij geloven niet in een kracht die boven ons staat en ons leven bepaalt. Mijn commentaar:+++++ Wie heeft jou wijs gemaakt dat in het christendom enkel het mannelijke als God wordt voorgesteld? Op de eerste bladzijde van de Bijbel wordt meteen al uit de doeken gedaan dat de God van de Bijbel zowel het mannelijke als het vrouwelijke in zichzelf bezit. Dat valt direct al uit te maken uit Genesis 1:27 waar staat: En God schiep de mens 'naar zijn beeld: naar Gods beeld schiep hij HEM; man en vrouw schiep hij HEN. Ergo: man en vrouw vormen samen 'de mens' en deze twee-eenheid is 'beeld van God'. Samen vertegenwoordigen zij God de Schepper. Dat God zich ook als Vader openbaart sluit dus niet in dat Hij enkel mannelijk is! Ik veronderstel dat je daarvan bent uitgegaan. Je veronderstelling klopt dus niet. je schreef verder: Voor mijn gevoel is dit niet alleen een stuk logischer, maar ook 'beter', omdat ik geloof dat in alles een balans moet zijn. mijn commentaar+++++ Wanneer het uitgangspunt dus al schipbreuk lijdt omdat je de God van de christenen verkeerd hebt ingeschat, is het dan wel verstandig het gevoel, de logica en het geloof (de trits die jij noemt) als compas te gebruiken voor het vinden van de waarheid? Natuurlijk, tegenwoordig is het nogal een drukte van belang op de reli-supermarkt. Te kust en te keur kun je een interessant pakketje uit de schappen halen en samenstellen. Bij de wicca kan dat, je bent daar vrij in, zeg je. Maar hoe weet je nu dat het ene beter is dan het andere? Hoe weet je nu dat het ene waar is en het andere onwaar? Waarom zou alles in balans moeten zijn? De waarheid is, dat de werkelijkheid in onze wereld in onbalans is. Juist deze constatering doet ons verlangen naar balans in ons leven. Het is in ieder geval zo klaar als een klontje dat er iets mis is met het leven. Wanneer er iets hapert aan de verwarmingsketel ga ik naar de verwarmingsmonteur. Wanneer er iets mis is met het leven, moet je bij de Schepper zijn. En die Schepper heeft beloofd dat Hij zal antwoorden wanneer je Hem zoekt. Hij heeft twee boeken geschreven waarin Hij zich bekend maakt, namelijk de natuur en in Het Woord, de Bijbel. Ik weet wel dat jij niets voor een 'persoonlijke God' voelt, maar waarom is dat niet 'logischer' en waarom is dat niet 'beter' dan een onpersoonlijke God binnen in de mens en in jezelf. Maar nogmaals het navolgen van kunstig verdichte fantasiën, hoe schoon ook, hoe logisch ook en hoe aantrekkelijk ook voor ons gevoel, kunnen ons alleen maar op dwaalwegen brengen. Waar het om draait is het vinden van de waarheid. verder schreef jij: Een ander punt waar ik me niet in kan vinden is het idee rond Christus; Jezus als de zoon van God. Ik geloof wel dat Jezus bestaan heeft, net zoals ik geloof dat personen als de profeet Mohammed en Siddharta (Boeddha) heel goed echt bestaan kunnen hebben. Ik geloof alleen niet dat deze personen gezien moeten worden als godheid. In mijn gedachtengang was Jezus een gewone man, uit een gewone familie, die weliswaar veel goede ideeën had en waarschijnlijk heel charismatisch was, maar ik kan me niet voorstellen dat hij zich voorstelde als de zoon van God. In mijn ogen was hij een man die waarschijnlijk paranormaal begaafd was (vanwege de 'wonderen' die hij verrichtte) en liefde en respect predikte. Tenslotte zijn er historisch gezien een aantal christelijke punten die betwijfeld kunnen worden. Zo is er de kerk als 'God's huis' terwijl er documenten zijn gevonden die ons vertellen dat Jezus zelf de natuur zijn tempel noemde. En zo wordt Maria Magdalena afgeschilderd als hoer, terwijl er sterke vermoedens zijn dat zij met hem getrouwd was en door hem zelfs was aangewezen om zijn kerk te stichten. Er wordt gezegd dat dit door de kerk in de doofpot is gestopt, omdat anders de goddelijkheid van Christus betwijfeld zou kunnen worden. Wat ik dus ook eigenlijk doe. mijn commentaar:+++++ Hierover kan ik eigenlijk heel kort zijn. In Genesis 3 vind je de slang, die in het laatste boek van de Bijbel de leugenaar en mensenmoordenaar van het begin wordt genoemd. Zolang er mensen zijn heeft de satan zijn invloed al laten gelden. Niemand van de tegenstanders van God heeft zoveel ervaring als hij,... en die gebruikt hij ook nog vandaag. Als er iets logisch is, dan is het wel dat God, de Bijbel en Jezus Christus weersproken worden. Dit soort commentaar zegt mij dus helemaal niets, en mag jou dus eigelijk ook niets zeggen. Behalve natuurlijk, dat deze tegenspraak op jou, die geïnteresseerd is in religie, de verantwoordelijkheid legt, dit zelf te gaan onderzoeken en niet af te gaan op ' wat anderen er van zeggen'. Hijzelf heeft gezegd Gods Zoon te zijn. Het bleek niet alleen uit de wonderen die Hij deed (trouwens dat kan de duivel ook!) maar vooral omdat Hij zonden vergaf! En bovendien bewees Hij Gods Zoon te zijn door de opstanding uit de dood en zijn terugkeer naar de Vader in de hemel. Er zijn maar twee mogelijkeden. Óf hij was een fantast en een ordinaire bedrieger, óf Hij sprak de waarheid toen Hij vertelde wie Hij was, wat Hij kwam doen en zou volbrengen om daarna terug te gaan naar God, Zijn Vader. Hij heeft uitdrukkelijk gezegd dat Hij de Weg, de waarheid en het leven is, en dat niemand tot de Vader (God) kan komen dan door Hem. Wanneer je dat voor jezelf claimt ben je gek of je spreekt waarheid. Ik zou je willen aanraden alles wat ik geschreven heb te vergeten en nu zelf op zoek te gaan om de waarheid te ontdekken. God is niet verweg. Slechts één oprechte vraag aan die God die de wereld en de mens schiep. Verder heb je nog geschreven over wat het christendom op zijn kerfstok heeft staan. En over de filosofie achter de wicca. Het eerste klopt allemaal het is waar. Maar dat mag geen reden zijn niet naar de waarheid te zoeken. Het tweede is een van de vele interessante filosofiën, maar ik heb de waarheid in een persoon gevonden in de levende Christus die mij tot God, zijn Vader heeft gebracht en die ik zal ontmoeten in het huis van de vader, de hemelse heerlijkheid. Daar zou ik je ook willen begroeten! met hartelijke groet, S,Streuper
118-06-2005
Beste Simon, Hartelijk dank voor je reactie. Misschien heb ik me de laatste keer niet zo goed uitgedrukt. Het is inderdaad zo dat God in het scheppingsverhaal de man en de vrouw schiep naar zijn evenbeeld. En toch blijf ik erbij dat dit niet helemaal gelijkwaardig is. In het verhaal van de zondeval werd Eva tenslotte geschapen uit de rib van Adam, dus de man was er eerst. Bovendien was het Eva die het eerst zondigde en Adam verleidde tot het eten van de verboden vrucht. Maar goed, misschien moet ik me niet al te veel aantrekken van die verhalen. En misschien is dit ondertussen achterhaald, maar veel christelijke denkers zoals Thomas van Aquino en Augustinus, die toch een behoorlijke invloed hebben gehad, hadden geen positief beeld wanneer het de vrouw betreft. Afgezien daarvan heb je natuurlijk gelijk als je stelt dat God de man en de vrouw heeft geschapen naar zijn evenbeeld en dat in jouw woorden 'deze twee-eenheid het beeld van God vormt'. Daarnaast vroeg je, wat religie betreft, hoe ik weet dat het ene beter is dan het andere. Het antwoord is heel eenvoudig: dat weet ik niet. Maar gevoelsmatig zijn er dingen die ik voor waar aanneem. Bovendien heb ik ervaringen gehad, die ik overigens zelf niet altijd begrijp, maar die me ervan overtuigd hebben dat er meer is tussen hemel en aarde. Veel dingen die ik ben tegengekomen in het spiritisme en met name in de wicca (hoewel niet alle dingen) geven mij een verklaring voor die ervaringen. Toen ik de wicca 'ontdekte', nu zo'n jaar of vijf geleden, voelde dat voor mij alsof ik thuiskwam. Ik begreep toen pas waarom ik energieën en entiteiten kan zien en waarom ik me altijd verwonderd heb over de natuur waarin ik leef en de mensen om mij heen. Maar ik weet best dat ik geen bewijs heb dat de wicca 'waar' is. Dat is tenslotte ook de essentie van geloven; ergens geen bewijs voor hebben, maar toch een zekerheid voelen dat iets bestaat of waar is. Je schreef ook iets over Genesis 3, waarin de slang als symbool van het kwaad voorkomt en verder noemde je Satan. Dit soort symbolen zijn voor mij ook redenen om niet-christelijk te zijn. De slang bijvoorbeeld, is voor mij geen symbool van het kwaad, maar is juist een heilig symbool. Misschien heb je wel eens gehoord van een symbool, waarbij een slang zijn eigen staart opeet: de ouroubouros. Voor wiccans, en voor veel andere spiritisten, is dit een teken van oneindigheid en eeuwig leven. De slang in het verhaal van de zondeval is voor mij dan ook volkomen misplaatst. Bovendien, als ik het toch over de zondeval heb, heb je je wel eens afgevraagd waarom de verboden vrucht een appel is? De appel is een heidens symbool. Wanneer je een appel overdwars doorsnijdt, dus niet langs de steel af, maar in de andere richting, is de vorm van een vijfpuntige ster of een pentagram te zien. De appel is ook een vruchtbaarheidssymbool dat in verband wordt gebracht met de Godin en Moeder Aarde. Bovendien staat de appel symbool voor heilige kennis. Kennis die voor heksen en heidenen heilig is, maar die schijnbaar verboden was voor christenen. Tenslotte heb ik een heel ander idee over de duivel, oftewel Satan. Ik geloof niet in de duivel zoals hij in het christendom gezien wordt. Ik geloof helemaal niet in een duivel. Waarom? Ten eerste omdat er volgens mij geen macht bestaat die goed is en een die slecht is. Mijn godheden, die ik als een uiting van energie beschouw, zie ik als neutraal. Energie en ook magie is nooit goed of kwaad; het goede en het kwade komt voort uit wat wij, de mensen, ermee doen. Bovendien, de manier waarop Satan vaak wordt afgebeeld, met hoorns en bokkenpoten, is afgeleid van de manier waarop heidenen hun God afbeelden. De God van de heidenen wordt geassocieerd met het woud, wilde dieren en vruchtbaarheid. Vandaar dit beeld dat heidenen van hem schiepen. Dit beeld is dan ook door christenen in vroegere tijden gebruikt om de heidense God als het kwaad te bestempelen. Dan is er nog de naam, Satan. Weet je wat de letterlijke betekenis is van het woord satan? Satan is een verbastering van het oud-Arabische woord shaitan, wat tegenstander betekent. Tegenstander van God en van de kerk, met andere woorden. Ook dit was een manier om het heidendom te onderdrukken. Kortom: er zijn voor mij dus teveel verschillen tussen mijn denkwijze en de christelijke denkwijze om mezelf christen te noemen. Dit neemt niet weg dat ik nog altijd open sta voor andere ideeën. Ik moet zeggen dat ik respect heb voor mensen die nog ergens in geloven als ik zie wat er vandaag de dag in de wereld gebeurt, wat voor geloof die mensen dan ook mogen hebben. Ik moet wel zeggen dat ik het niet zo op heb met godsdienstfanaten. Het is mooi om ergens in te geloven en dat geloof ook bewust te belijden, maar het moet niet alles overheersend zijn. Er zijn nog andere belangrijke dingen in het leven. Familie, vrienden, natuur... Maar voor mij zijn ook dit goddelijke aspecten en ik heb er dus bewondering voor. In het huis van de vader zul je mij dus niet ontmoeten, mijn tempel ligt elders. Maar dat neemt niet weg dat ik een groot respect heb voor jouw ideeën en dat ik geniet van deze ideeënuitwisseling. Vriendelijke groet, Chantaly 08-07-2005
Beste Chantaly, Sorry, het heeft even geduurd. Computerstoring, ernstige ziekte in de familie, maar ook nadenken en naspeuren over de grondleggers van de moderne wicca, hun drijfveren en methoden, zijn daarvan de oorzaak jij schreef: Beste Simon, Hartelijk dank voor je reactie. Misschien heb ik me de laatste keer niet zo goed uitgedrukt. Het is inderdaad zo dat God in het scheppingsverhaal de man en de vrouw schiep naar zijn evenbeeld. En toch blijf ik erbij dat dit niet helemaal gelijkwaardig is. In het verhaal van de zondeval werd Eva tenslotte geschapen uit de rib van Adam, dus de man was er eerst. Bovendien was het Eva die het eerst zondigde en Adam verleidde tot het eten van de verboden vrucht. Maar goed, misschien moet ik me niet al te veel aantrekken van die verhalen. En misschien is dit ondertussen achterhaald, maar veel christelijke denkers zoals Thomas van Aquino en Augustinus, die toch een behoorlijke invloed hebben gehad, hadden geen positief beeld wanneer het de vrouw betreft. Afgezien daarvan heb je natuurlijk gelijk als je stelt dat God de man en de vrouw heeft geschapen naar zijn evenbeeld en dat in jouw woorden 'deze twee-eenheid het beeld van God vormt'. ***** mijn commentaar: Uit de wijze waarop je reageert, concludeer ik opnieuw, dat de vraag of het waar of niet waar kan zijn, voor jou niet relevant is. Kennelijk gebruik jij andere maatstaven (het gevoel, de logica en het geloof in jezelf) dat tot een houding leidt van:. het maakt mij niet uit of het waar of niet waar is, als het strookt met mijn idee en het goed voelt, dan staat het voor mij vast, dat het ook goed IS, ongeacht of het waar of niet waar is. . (tussen haakjes: de bijbelse defintie van 'geloof' is: geloof is de zekerheid van de dingen, die men hoopt [= met zekerheid verwacht] en het bewijs van de dingen, die men niet -met het oog- ziet Hebr.11:1) verder schreef je: Daarnaast vroeg je, wat religie betreft, hoe ik weet dat het ene beter is dan het andere. Het antwoord is heel eenvoudig: dat weet ik niet. Maar gevoelsmatig zijn er dingen die ik voor waar aanneem. Bovendien heb ik ervaringen gehad, die ik overigens zelf niet altijd begrijp, maar die me ervan overtuigd hebben dat er meer is tussen hemel en aarde. Veel dingen die ik ben tegengekomen in het spiritisme en met name in de wicca (hoewel niet alle dingen) geven mij een verklaring voor die ervaringen. Toen ik de wicca 'ontdekte', nu zo'n jaar of vijf geleden, voelde dat voor mij alsof ik thuiskwam. Ik begreep toen pas waarom ik energieën en entiteiten kan zien en waarom ik me altijd verwonderd heb over de natuur waarin ik leef en de mensen om mij heen. Maar ik weet best dat ik geen bewijs heb dat de wicca 'waar' is. Dat is tenslotte ook de essentie van geloven; ergens geen bewijs voor hebben, maar toch een zekerheid voelen dat iets bestaat of waar is. ***** mijn commentaar Jij geeft hier het steriotype antwoord op mijn vraag. Eenzelfde antwoord hebben velen voor jou al gegeven, maar velen van hen zijn er door schade en schande heen ook achter gekomen ( schrik niet, beste Chantaly, want wat ik nu ga zeggen is best schokkend) dat ze zichzelf op een afschuwelijke wijze bij de neus hebben laten nemen. Ik wil proberen je dat uit te leggen. ten eerste: Jouw geloof richt zich niet op iets buiten jou, maar op jezelf (het goddelijke zit in jou). ten tweede: Jouw geloof wordt constant positief gevoed door je ervaringen. ten derde: Het effect van je rituelen hangt af van jouw verbeeldingskracht (visualisering) ten vierde: Jouw geloof en voldoet aan je verwachtingen Het werkt dus, en het maakt jou niets uit hoe het werkt. Daarom zijn de theoriën van de wicca over de elementen etc. voor jou bijzonder interessant, alles valt naar jouw gevoel precies op zijn plek. Het klopt als een bus; er is geen speld tussen te krijgen en de krachten die je ervaart, zijn te manipuleren. Wat wil je nog meer? Meen je werkelijk dat jij geen bewijs nodig hebt? en stel jij je tevreden met 'toch een zekerheid voelen dat iets bestaat of waar is'? En waar komt die (geloofs)zekerheid dat het 'waar' is bij jou vandaan? Die heb jij met alle macht (en overigens goede bedoelingen, daaraan twijfel ik niet) uit je eigen verbeeldingskracht (visualisatie) geperst. Dat betekent dat jij je eigen 'wereldje' hebt geschapen vanuit je eigen verbeelding en veronderstelde goddelijkheid. Samenvattend: Jij gelooft uitsluitend in jezelf. Maar nu hoor ik je protesteren: 'maar mijn geloof bewerkt concrete gebeurtenissen die er niet zouden zijn zonder mijn geloof!' Daar is veel tegen in te brengen, heel veel, maar dat wil ik direct niet doen. Het probleem is immers, dat je dat niet (wilt) geloven, want als ik zeg dat satan een concreet werkelijk bestaande persoon is, M O E T jij dit wel afwijzen, want als je dat niet radicaal verwerpt, dan heb je een groot probleem. De kracht die jij ervaart is namelijk absoluut geen verbeelding, dat zijn reële effectieve krachten! De Bijbel noemt ze: werkingen van de satan. Heb ik je niet al eens geschreven dat hij de mensenmoordenaar is van het begin af? Dat jij iets anders gelooft, verandert toch niets aan de feiten? Er is alle reden om de 'bron' van jouw geloof - dat jijzelf bent - te wantrouwen. tenslotte schreef jij: In het huis van de vader zul je mij dus niet ontmoeten, mijn tempel ligt elders. Maar dat neemt niet weg dat ik een groot respect heb voor jouw ideeën en dat ik geniet van deze ideeënuitwisseling. ***** mijn commentaar: Beste Chantaly, Ik vind het best dat je geniet van deze uitwisseling van gedachten, dat is een leuk bijeffect, maar daar draait het niet om in ons leven. Wel om wat waar en wat niet waar is en dus ook om Hem die gezegd heeft dat Hij de weg, de waarheid en het leven is. Ik ben de laatste tijd veel te weten gekomen over wicca. Vooral over de grondslagen van de moderne wicca, die absoluut niet oeroud is, maar zijn oorsprong vindt in het midden van de 19e eeuw. Wellicht zeggen de namen Gerald Gardner en Alex Sanders jou wel iets. Het 'boek van de schaduwen' waarvan G ( die het woord 'wicca' introduceerde in halfweg de 20e eeuw) beweert, dat hij die uit een eeuwenoud boek heeft overgeschreven, heeft hij in werkelijkheid gewoon tegen betaling laten schrijven door de occultist en aan sex en drugs verslaafde satanist Aleister Crowly. Doreen Valiente heeft dat boek herschreven. En Alex Sanders verhaalt hoe hij sexuele riten met Aleister Crowly heeft uitgevoerd. Ook is Crowly de geestelijke vader van 'doe wat je wilt'. Vele heksen weten dit, maar stappen er luchtig overheen. Al weer een bewijs dat het subjectieve gevoel van 'het werkt en het kan niet schelen hoe' en : 'als het goed voelt, dan is het ook goed' het nuchtere logische verstand overheerst en de mens tot een weerloos instrument van zijn eigen verbeelding maakt en daarmee een weerloos slachtoffer van satan. Wees niet langer blind voor de werkelijkheid, Chantaly, en laat je geen rad voor de ogen draaien, maar keer terug tot de werkelijkheid Ik bid daarvoor! met hartelijke groet, S,Streuper
08-07-2005
Beste Simon, Dankjewel voor je mail. Je schreef over een ernstige ziekte in de familie. Ik hoop dat er kans is op herstel en dat het goed komt. ik weet zelf dat het heel zwaar kan zijn om een slopend ziekteproces van dichtbij mee te maken. Mijn jongere broer is geboren met een hersentumor en is daardoor gehandicapt. Ik weet ook dat in zo'n situatie familie en vrienden heel belangrijk zijn. Ik heb zelf ooit de fout gemaakt om mijn gevoelens met niemand te delen. Dat heeft me veel pijn gekost en nu ik geleerd heb om wel met anderen te praten is mijn leven een stuk makkelijker. Ik raad je dan ook aan om steun te zoeken bij de mensen om je heen. Je zult zien dat het op die manier ook een stuk makkelijker is om zelf een steunpunt te vormen voor anderen. Gedeelde smart is halve smart; het is echt waar! Ik wens je in ieder geval veel sterkte toe. In je mail stelde je dat de vraag of het waar of niet waar kan zijn, voor mij niet relevant is. Dat is een overhaaste conclusie. Voor mij is geloven inderdaad een gevoel, maar dat gevoel zou er niet zijn als ik daar geen aanleiding voor had. In de geschiedenis zijn er dan ook tal van dingen te vinden die voor mij bewijzen dat mijn religie 'waar' is. Veel culturen waren godinnenculturen en zij aanbaden de natuur en het leven. Hier kom ik later nog op terug. Maar geschiedenis is niet het enige. Daarnaast ervaar ik ook zelf dingen die de wicca waar maken. Het omgaan met energieën en entiteiten bijvoorbeeld. Het christendom heeft mij nooit een verklaring gegeven voor mijn gaven om geesten en aura's te zien en doet het zelfs af als satanisch. De wicca doet dat niet; deze religie heeft mij een weg geboden om mijn gaven een plaats te geven. Waarom paranormale gaven als krachten van de duivel gezien worden begrijp ik sowieso niet. Paranormaal begaafd zijn kan soms heel zwaar zijn, maar er schuilt absoluut geen kwaad in. De meeste entiteiten zijn hier om ons te beschermen en te begeleiden tijdens ons leven. En energie kan aangewend worden om mensen te genezen. Waarom zou dat slecht zijn? Je gaf me ook een viertal punten. Ten eerste: "Jouw geloof richt zich niet op iets buiten jou, maar op jezelf (het goddelijke zit in jou)." Mijn commentaar: Het is absoluut niet zo dat mijn geloof zich uitsluitend op mezelf richt. Zo gesteld klinkt het alsof de wicca een egoïstische religie is, maar het tegendeel is waar! Ik heb inderdaad gezegd dat het goddelijke zich in mij bevindt, maar ik ben slechts een klein aspect van dat goddelijke. Ik zie mezelf als een enkele kleine ster in een onmetelijk universum. Dat ik mezelf als een goddelijk aspect zie wil dus niet zeggen dat ik daardoor een hoge dunk van mezelf heb. Tenslotte zijn wij allen, alle mensen, dieren en planten, ja, elk levend micro-organisme op deze planeet draagt het goddelijke in zich. Een enkele ster is geen heldere lichtbron, een universum vol ontelbare sterren echter wel. En daar schuilt nu juist dat goddelijke in! Mijn geloof richt zich dus wel degelijk op iets buiten mezelf: alleen stel ik niets voor, slechts in verband met anderen heeft mijn leven zin. Ik kan alleen van mezelf houden als ik geleerd heb om anderen lief te hebben. Het zijn de anderen die mij maken tot wie ik ben en dat maakt van mij een goddelijk en gezegend mens. Een echte wicca gelooft dus enkel in zichzelf, doordat ze in anderen gelooft, in de mens, in de natuur, en natuurlijk de God en Godin. Ten tweede: "Jouw geloof wordt constant positief gevoed door je ervaringen." Mijn commentaar: Ook dit is niet helemaal waar. Er zijn genoeg negatieve dingen te noemen, dingen die in de wereld gebeuren en dingen die ik persoonlijk meemaak. En ook dingen op paranormaal en spiritueel gebied. Dat doet ieder normaal mens wel eens twijfelen aan datgene waar hij of zij voor staat. Ook mij is dat wel eens overkomen. En toch was het uiteindelijk de wicca die me er boven uittrok. Het was de wicca die me een reden gaf om door te gaan en het was de wicca die me deed inzien dat er nog zoveel positiefs is. Niet voor niks is de wicca een religie die het leven zelf vereert. Ten derde: "Het effect van je rituelen hangt af van jouw verbeeldingskracht (visualisering)." Mijn commentaar: Hoewel dit misschien vaag mag klinken in jouw oren, is er een heel groot verschil tussen verbeeldingskracht en visualisering. Mijn rituelen zijn niet imaginair. Het is niet zo dat ik me iets in mijn hoofd haal, iets verzin, en daar vervolgens in geloof. Visualiseren, proberen iets zo helder mogelijk voor je te zien zoals je het graag zou willen, is slechts een manier om je te concentreren op het sturen van positieve energie. En die energie is tenslotte de oorzaak van het daadwerkelijk veranderen van een bepaalde situatie. Ikzelf kan die energie ook zien, wat heel bijzonder is. Als ik me concentreer op bijvoorbeeld een plant, zie ik een energiestroom (bestaande uit gekleurde beweeglijke lichtbolletjes) die zich van mij naar de plant beweegt. Er ontstaat dan automatisch een wisselwerking: ik krijg spontaan energie terug van de plant, er beweegt zich een energiestroom van de plant naar mij. Het gevolg is dat zowel mijn aura als dat van de plant groeit. Dat is uiteindelijk ook op een andere manier te zien. Mij kalmeert het om zoiets te doen en mijn planten groeien ondertussen zowat de potten uit. Deze wisselwerking van energie bestaat ook tussen dieren en mensen en mensen onderling. Ten vierde: "Jouw geloof voldoet aan je verwachtingen." Mijn commentaar: Hoe moet ik dit opvatten? Ja, er zijn inderdaad bepaalde verwachtingen. Ik weet voor een groot deel hoe de wicca werkt en als ik een ritueel uitvoer weet ik dat er een bepaalde verandering op kan treden, dat verwacht ik dan inderdaad. Maar er zijn ook dingen waar ik nog altijd niets van weet, dingen die misschien ook altijd een mysterie zullen blijven. Ik moet nog altijd veel leren in het leven. Ik leer en ik groei, ook in mijn religie. Heb jij dan geen verwachtingen van je geloof? Of van God? Verder stel je dat het mij niets uitmaakt hoe het werkt, zolang er krachten zijn die ik kan manipuleren. Dat is niet waar. Het maakt wel degelijk iets uit. Er zijn namelijk krachten die groter zijn dan ik en daar heb ik respect voor. Overigens, niet alles is door mensen te manipuleren, integendeel. De dingen die wiccans proberen te manipuleren zijn dan ook vaak kleine dingen die op ons zelf slaan. Mijn laatste ritueel deed ik om de Godin te verzoeken me aan een plek te helpen waar ik thuis ben (ik heb nog altijd geen kamer gevonden). De meest ingrijpende rituelen die we waarschijnlijk doen hebben te maken met genezing. Iets dat we trouwens nooit zonder toestemming doen als het om een ander gaat. Overigens is het niet altijd goed om dingen te willen veranderen. Dat brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee. Het lijkt voor jou misschien zo dat wiccans te pas en te onpas magie aanwenden om te krijgen wat ze willen. Dat is niet zo. We weten heel goed dat sommige dingen gebeuren om er van te leren en we zijn dus heel voorzichtig met wat we doen. Daarnaast zei je: "Dat betekent dat jij je eigen 'wereldje' hebt geschapen vanuit je eigen verbeelding en veronderstelde goddelijkheid. Samenvattend: jij gelooft uitsluitend in jezelf." Mijn commentaar: Allereerst is het niet zo dat ik mijn eigen 'wereldje' heb geschapen vanuit mijn eigen verbeelding. Hoewel wiccans vrij zijn in de manier waarop ze hun geloof invullen zijn er een aantal sterke overeenkomsten tussen alle wiccans: respect voor de mens en de natuur, respect voor het leven, geloof in reïncarnatie en het oorzaak-gevolg principe en het geloof in de God en Godin, hoewel ieder daar een ander beeld van kan hebben. Dat hebben alle wiccans met elkaar gemeen en is dus niet iets dat in mijn verbeelding bestaat. wicca is ook geen eigentijdse bevlieging. Godinnenverering is al heel oud en bestond al in de eerste jaren van het bestaan van de mens. Vervolgens heb je het over 'veronderstelde goddelijkheid'. Dat het bestaan van twee goden, waarvan een vrouwelijk, niet bij jou past, wil nog niet zeggen dat het verkeerd is om erin te geloven. Ik kan begrijpen dat jij aan mijn goden twijfelt. Maar kun jij dan op jouw beurt begrijpen dat ik niet in jouw God geloof? Tenslotte zeg je: 'Jij gelooft uitsluitend in jezelf'.' Als dat echt is wat jij denkt dan vind ik dat heel jammer, want het is absoluut niet waar. Ik heb ook nooit gezegd dat ik in mezelf geloof, ik heb gezegd dat ik in de mens geloof en dat is iets heel anders. Ik geloof in het goddelijke van de hele wereld en het leven en alles wat daarbij hoort. En daar ben ik een stukje van. Je zegt ook: "Dat jij iets anders gelooft, verandert toch niets aan de feiten? Er is alle reden om de 'bron' van jouw geloof - dat jijzelf bent - te wantrouwen." Mijn commentaar: ik zou precies hetzelfde tegen jou kunnen zeggen, maar dat doe ik niet, want ik vind dat ieder zijn eigen ideeën moet kunnen hebben over geloof. Toch wil ik het volgende zeggen: Welke feiten bedoel je? Voor mij is het christendom absoluut niet op feiten gebaseerd. Wie volgens de bijbel leeft, leeft naar de ideeën van een bepaalde man, namelijk Petrus. Er is geschiedkundig bewijs dat Jezus andere ideeën had, dat zijn kerk gesticht had moeten worden door Maria Magdalena en dat hij de natuur als zijn kerk zag. De bijbel geeft geen bewijs voor het bestaan van God, ze beschrijft slechts dingen die anderen geloven. Als jij dan toch gelooft in die God, ben jij dan niet ook zelf de bron van dat geloof? Want feiten zijn er echt niet. Natuurlijk geldt dat ook voor mij; ik kan jou niet bewijzen dat er een God en Godin bestaan, want jij zult het anders ervaren. Maar maakt dat mijn religie minder of onwaar? Ik vind van niet. Je zegt verder ook dat je je verdiept hebt in de oorsprong van de wicca. Ik moet zeggen dat ik dat zeer respecteer, omdat het voor mij een teken is dat je me serieus neemt en je openstaat voor andere ideeen. Je noemt namen als Gerald Gardner, Alex Sanders en Doreen Valiente. Wat je zegt is absoluut waar: het was Gardner die de grondslag legde voor wat de moderne wicca genoemd wordt. Zijn Boek Der Schaduwen is niet eeuwenoud en Doreen Valiente heeft de meeste teksten geschreven die nu nog door veel wiccans gelezen worden. En toch maak je een fout. Je concludeert hier namelijk uit dat de hele wicca gebaseerd is op de ideeen van slechts een persoon en dat het dus een leugen is. De wicca is wel degelijk heel oud. Ik zal je de geschiedenis vertellen zoals ik die ken. Zoals ik al eerder zei, bestaat godinnenverering al sinds het begin van de mensheid. Er zijn grotten gevonden met wandschilderingen uit het stenen en bronzen tijdperk, die duiden op godinnenverering. Heel veel culturen aanbaden godinnen en het leven als zodanig: de Babyloniers, de Egyptenaren, veel Afrikaanse culturen en zelfs de Grieken en Romeinen kenden Godinnen. Sinds de komst van het christendom echter zijn die culturen onderdrukt. Het vrouwelijke werd onderworpen aan het mannelijke. In het begin, toen christenen nog weinig invloed hadden, bestonden de verschillenden religies nog vreedzaam naast elkaar. Daar zijn nu nog tekens van te zien. in heel oude kerken bijvoorbeeld, zijn heidense symbolen te vinden. En veel christelijke feestdagen zijn gekerstende heidense vieringen. neem bijvoorbeeld Kerstmis, dat draait om de geboorte van het kindje Jezus en de komst van het licht. Dit komt van het heidense Yule, een viering voor de geboorte van de God, die symbool staat voor het teurgkerende licht na een lange winter. En Pasen (in het Engelse easter is het nog te horen) is de gekerstende versie van het heidense feest Ostarra, gewijd aan de Germaanse godin Eostre. Het was een vruchtbaarheidsfeest dat de lente en het nieuwe leven inluidde. Waarom denk je dat met Pasen versieringen als hazen en eieren aangebracht worden? Dat zijn geen christelijke symbolen, het zijn symbolen van vruchtbaarheid en nieuw leven. Het Engelse St. Brigid's Day is niet gewijd aan een christelijke heilige, zoals velen denken, maar aan de Godin Brigid, de godin van de dichtkunst. Je ziet dus dat veel herinneringen aan de Godin nog altijd overleefd hebben, hoewel verborgen in andere, nieuwe rituelen. Hoe dan ook, in de middeleeuwen bereikte de macht van het christendom een hoogtepunt. Je zult natuurlijk wel gehoord hebben van de helaas beroemde heksenvervolgingen. Heidenen werden verketterd en als dienaars van de duivel bestempeld en met uitroeiing bedreigd. Toch zijn niet alle heidense gebruiken gestorven. Je weet natuurlijk dat ons woord 'heks' een vertaling is van het Engelse 'witch'. Dat woord, 'witch', komt weer van het middeleeuwse woord 'wicce' - dat op dezelfde manier werd uitgesproken - en dat wijze vrouw betekende. Een wicce was dus een vrouw, meestal op leeftijd en met veel ervaring, die als raadgeefster en genezeres voor haar dorp fungeerde. Veel van deze vrouwen hebben, onder een schuilnaam, de heksenvervolgingen overleefd en hebben hun wijsheden doorgegeven aan de volgende generaties. Je zult waarschijnlijk weten dat hekserij tot in de jaren '50 verboden is geweest. Mensen die de Oude Wegen, die van de heidenen, nog volgden konden daar dus niet openlijk voor uitkomen. En nu kom ik weer bij Gerald Gardner. Want hij was zo iemand. En toen het verbod op hekserij werd opgegeven, is hij een coven - een groep van heksen - begonnen. Het is dus niet zo, zoals jij dacht, dat Gerald Gardner de hekserij verzonnen heeft. Gardner heeft de hekserij nieuw leven ingeblazen. Hij gaf er ook de naam wicca aan, afgeleid van de naam die oude wijze vrouwen in de middeleeuwen hadden. De wicca, oftewel hekserij, is dus niet pas in de jaren '50 ontstaan, ze is alleen in een nieuw jasje gestoken en gemoderniseerd. Ik ben dus niet blind voor de waarheid, Simon, want voor mij is dit de waarheid. Maar misschien wordt het tijd dat christenen hun ogen openen en dat ze beseffen dat de wereld er niet altijd zo heeft uitgezien. Ik wil niet zeggen dat het christendom opgegeven moet worden, integendeel, maar ik denk dat, mede door wat het Vaticaan allemaal in de doofpot heeft gestopt, veel christenen een verdraaid beeld hebben van waar ze in geloven. Met vriendelijke groeten, Chantaly 13-07-2005
P.S. Het is abnormaal met een PS te beginnen (zegt dus iets over mijzelf :-)) maar ik heb moeite gedaan om op een vriendelijke toon te schrijven. Wanneer dat naar jouw gevoelen niet is gelukt dan zeg ik met de paus: mea culpa, mea maxima culpa. Dag Chantaly Bedankt voor je mail, en je raad en medeleven n.a.v. mijn schoonzus bij wie kanker ( the silent woman killer) is geconstateerd. Intussen is zij geopereerd en haar eerste chemokuur heeft ze er op zitten. Zij is er welgemoed aan begonnen. En mocht het niet baten: ook daarmee heeft ze geen moeite (meer) omdat ze weet dat de Heer Jezus ook voor haar een plaats heeft bereid in het huis van zijn Vader. Ze is werkelijk een toonbeeld van vrede. Tja, wat onze discussie betreft lopen we het gevaar (nou ja, 'gevaar'?) in herhaling te vervallen. Vanaf het begin heb ik gesteld dat het christen-zijn zich niet verdraagt met wicca. Dat christenen, volgens de leer van de Bijbel, gehouden zijn met wiccans respect- en liefdevol om te gaan en samen te leven, is een waarheid als een koe, en dat het christendom daarin verschrikkelijk gefaald heeft is een waarheid van minstens hetzelfde gehalte. We hebben als christenen een boterberg op ons hoofd, waarbij die van Brussel nog maar een molshoopje is, en zonder Gods vergevende liefde, blijven wij nergens omdat wij hierin dwars tegen Gods aanwijzingen zijn ingegaan. Niemand van hen, die daarvoor verantwoordelijkheid draagt, zal dan ook aan het oordeel van God ontkomen en de gevolgen van zijn eigen daden moeten ondergaan, tenzij ze hun misdaden aan God belijden en zich ervan bekeren. Wie dat doet ontvangt vergeving van zonden. Niet omdat God hun zonden 'door de vingers kan zien', maar omdat zijn Zoon, Jezus Christus deze zonden aan het kruis heeft geboet onder Gods oordeel. God kan alleen zonden vergeven omdat Jezus ze droeg voor hen die in Hem geloven. Aan het einde van je mail schreef je dat het tijd wordt dat christenen hun ogen openen om te zien hoe de werkelijkheid in elkaar steekt (met mijn eigen woorden) Wat dat betreft zijn er vandaag de dag velen, vooral jongeren- (waartoe ik dus niet meer behoor) wier ogen zijn opengegaan voor de historische bijziendheid van hun traditionele achterban en voluit hun vertrouwen in geloof op God richten en zich willen laten leiden door de Heilige Geest. Zij hebben geen ander verlangen dan in hun leven de voetstappen van de Heer Jezus te volgen en dat hun leven vruchtbaar mag zijn voor God. Je ziet ze o.a. op de EO jongerendag (katholiek en protestant) en daarnaast in zogenaamde jeugdkerken samen komen. De tijd die jij verbeidt is kennelijk al aangebroken. Zij hebben oog gekregen voor wie Christus is en wat Hij van hen verwacht. Je hebt gepoogd mij duidelijk te maken waarom wicca voor jou 'waar' is. Voor mij betekent dat, dat ik er (kennelijk) niet in geslaagd ben je duidelijk te maken dat het wicca-geloof (als zodanig, dus los van zijn geschiedenis) een voortbrengsel is van menselijke filosofie die o.a tracht een antwoord te vinden op bovennatuurlijke verschijnselen. Maar goed, dat kunnen we misschien beter maar laten rusten. Jij schreef: ( en ik ben blij met de vraag die je erop laat volgen) Het omgaan met energieën en entiteiten bijvoorbeeld. Het christendom heeft mij nooit een verklaring gegeven voor mijn gaven om geesten en aura's te zien en doet het zelfs af als satanisch. De wicca doet dat niet; deze religie heeft mij een weg geboden om mijn gaven een plaats te geven. Waarom paranormale gaven als krachten van de duivel gezien worden begrijp ik sowieso niet. Paranormaal begaafd zijn kan soms heel zwaar zijn, maar er schuilt absoluut geen kwaad in. De meeste entiteiten zijn hier om ons te beschermen en te begeleiden tijdens ons leven. En energie kan aangewend worden om mensen te genezen. Waarom zou dat slecht zijn? mijn commentaar:***** Jammer dat ik je niet 30 jaar geleden heb gesproken. Ongeveer in die tijd ontmoette ik een jonge dame die mij vroeg wat ze aan moest met haar paranormale gaven die zij kennelijk 'geërfd' had van haar voorgeslacht. Zij was er helemaal niet happy mee, omdat ze binnen haar familie had geconstateerd dat degenen die deze 'gave' hadden er bepaald niet gelukkiger door werden. Integendeel zelfs. Inderdaad 'een 'zwaar' leven! Te zwaar! Jammer dus, dat dat iemand anders was, anders had jij het geweten. Maar ik betwijfel of je destijds ook werkelijk een antwoord in de Bijbel hebt gezocht, want het is moeilijk om de Bijbel te lezen en dan niet te ontdekken dat de Heer Jezus alles afweet van wat er plaats vindt 'tussen hemel en aarde'. Hij kwam vanboven en vertelde alles over wat jij 'entiteiten' noemt en wat voor ieder mens belangrijk is om te weten. Hij bewees ook gezag te hebben over boze geesten. Ze erkenden zijn heerschappij, waren bang voor Hem en gehoorzaamden Hem zonder meer. Soms vroegen zij zelfs een gunst van Hem. Daarom denk ik dat jij Christus niet serieus nam en Hem de rug toekeerde. Hij zou jou heel andere antwoorden hebben gegeven dan de godin van de wicca. Antwoorden die in overeenstemming zijn met de waarheid van God. Niet een antwoord die voor het gevoel van de ene mens wel waar en voor het gevoel van de andere mens niet waar zou zijn, maar waarheid waarvan je weet dat het werkelijk waar is omdat Hij jou Zijn Heilige Geest geeft die jouw eigen geest van Gods waarheid het bewijs levert: volle overtuigende zekerheid.. Had ik je toen ontmoet, ik zou je óók verteld hebben dat de Bijbel leert dat geesten, en de kracht die ervan uitgaat, demonische , d.w.z. satanische krachten zijn (zowel de witte als de zwarte magie). Vóór satans val en opstand tegen God, gaf Die hem goddelijke kracht, maar hij verkoos die ten eigen bate aan te wenden en wilde zich boven God verheffen. God liet hem echter die macht behouden). Hij zal bij elk kind dat geboren wordt en waarvan hij vermoedt dat het gevoelig is voor het paranormale, (bijvoorbeeld omdat hij succes heeft gehad bij zijn voorouders, want hij kent zijn pappenheimers uitstekend) zijn invloed en influisteringen in stelling brengen om hun nieuwsgierigheid te prikkelen. Dat gebeurt zelfs bij kinderen van christenen. Helaas spreken mensen van paranormale 'gaven'. Het zijn persé geen gaven, maar verleidingen waarmee satan poogt mensen te verleiden en onder controle te krijgen. De slachtoffers komen daar pas achter nadat zij zich hebben bekeerd en Christus hen bevrijd heeft van deze demonen. Nadat zij zich bekeerd hebben, verdwijnen al deze 'gaven' (d.w.z. werkingen van de demonen) als sneeuw voor de zon en ontvangen zij vervolgens van de Heer Jezus echte 'gaven'. In de eerste plaats de gave van de Heilige Geest zelf, maar ook gaven van b.v. evangelist, leraar, herder, onderscheiding van geesten of gaven van gezondmaking en genezing, al naar gelang het doel dat de Heer met iemand heeft. Dat in paranormale gaven absoluut geen kwaad steekt is dan ook een heel verleidelijke leugen en onwaar. De meeste intiteiten ( lees: demonische werkingen) zijn om ons te beschermen, schreef jij. Demonen doen zich, naar gelang de aard en wensen van hun slachtoffers, eventueel voor als engelen van het licht. Zij gunnen hun slachtoffers heel veel goede dingen - en geven die ook in werkelijkheid - wanneer ze hen maar goed onder controle kunnen houden. Maar zodra ze hun greep op hen verliezen zullen zij altijd hun ware aard vertonen. Waarom zou dat slecht zijn? vroeg je. Ik zou je graag een antwoord willen geven dat niet kwetsend overkomt, een zacht antwoord, een antwoord dat geen pijn doet en waardoor je respect voor mij niet naar beneden keldert, maar dat lukt mij waarschijnlijk niet omdat mijn antwoord moet luiden: omdat het niet uit God, maar uit de satan is. Je gelooft in de leugen van de leugenaar. Waarom? Omdat je zag dat veel christenen er een potje van maakten, heb je óók Christus zèlf de rug toegekeerd en je overgegeven aan demonische machten, n.l. de god en de godin van de wicca. Meen nu alsjeblieft niet, dat ik minder respect voor je heb, dan wanneer je een christen zou zijn. Daar gaat het niet om. Ik heb geen reden om ook maar iets negatiefs van je te veronderstellen. Ik geloof in je integriteit en Ik proef je oprechtheid en je goede bedoelingen, maar de argumenten waarmee je je geloof verdedigt oivertuigen allerminst. Maar ook dat vind ik niet belangrijk. Anderzijds - ik zei het al in de aanvang - heb ik jou ook niet kunnen overtuigen van wat ik met de vier punten wilde uitleggen. Ik wilde aantonen dat jouw geloof zijn oorsprong vindt in de mens zelf. Dus geen openbaring van buitenaf over de zin en de werkelijkheid van het zichtbare en het onzichtbare, maar een verklaring van binnenuit, dus ontsproten aan het menselijk brein dat open staat voor occulte invloeden. Maar goed, dat laat ik ook rusten. Tenslotte neem ik jouw prachtige planten die jou rust geven nog even als voorbeeld. God heeft de kracht die Hij aan de satan en zijn engelen gaf niet terug genomen. Zij kunnen die dus blijven gebruiken voor hun eigen doelen. De Bijbel laat ons zien dat, bijvoorbeeld de tovenaars van Farao, veel van dezelfde wonderen verrichten als welke Mozes deed in zijn optreden bij de farao. Zij hebben dus een bepaalde macht over natuurlijke processen , en ze zouden geen demonen zijn wanneer ze hun klanten niet op hun wenken zouden bedienen, teneinde hun slachtoffers onder controle te houden. Maar hun uiteindelijk doel is, zoals Christus in Johannes 10 heeft geleerd. om te stelen en te slachten en te verderven, terwijl Jezus Zelf kwam om zijn leven voor de schapen af te leggen opdat zij leven en overvloed zouden hebben. Dat aanbod geldt ook nog voor jou Chantaly. Hij wacht echt op jou! met hartelijke groet, S,Streuper 18-07-2005
Hallo Simon! Je hebt gelijk: wat onze discussie betreft dreigen we inderdaad in herhaling te vervallen. Als ik de laatste keer nogal fel overkwam dan spijt me dat. Blijkbaar heb ik toch de neiging om fel in de verdediging te schieten als het om mijn religieuze uitgangspunten gaat. Ik blijf uiteraard trouw aan de wicca, maar misschien zou ik toch nog meer openheid kunnen tonen ten overstaan van andere religies en ideeën. Ik zal daar mijn best op gaan doen. Misschien heb je ook op dit punt gelijk: misschien zijn de verschillen tussen de wicca en het christendom echt te groot om zich met elkaar te verdragen, ook al had ik anders gehoopt. Een diep wederzijds respect is daarom misschien teveel gevraagd, maar wellicht kunnen we volstaan met een zekere tolerantie. Verder heb je me verteld waarom jij paranormale gaven als satanisch beschouwt. Ik begrijp je uitgangspunt, maar ik ben bang dat dit een punt is waarover wij het nooit eens zullen worden. Toch wil ik het volgende nog kwijt. Ik ben in mijn leven ook andere mensen tegengekomen die, net als ik, paranormaal begaafd zijn. Eén van hen, een heel bijzondere en integere man, gelooft, net als jij, in God. Hij stelde het volgende: "Er bestaat een goddelijke, universele kracht. Ik noem dat God. Maar of je het God, Allah of Godin noemt maakt niets uit. Het draait allemaal om hetzelfde: God is liefde, warmte en licht voor de mensheid." Een zeer opmerkelijke en boeiende gedachte, naar mijn mening. Ik wil je bovendien iets citeren uit een boek van Rosemary Altea, een bekend Engels medium. Ik vraag je niet om dit als waarheid aan te nemen - ikzelf neem ook nooit alles wat geschreven staat klakkeloos aan voor waar - maar ik vond het zelf een zeer boeiend fragment. Je hebt vaak een grote openheid van geest getoond ten opzichte van mijn ideeën, waar ik je heel dankbaar voor ben. Ik vraag je om dat nu ook te doen. Je hoeft niet te geloven wat hier staat, maar denk er eens over na. "Veel mensen noemen mediums werktuigen van de duivel; ze beschuldigen ons ervan duivelswerk te doen. Dezelfde mensen spreken ook over de liefde van Christus en over naastenliefde. De liefde van God is iets waarover alle zogenaamd gelovigen vrijuit spreken. Aangezien ik de duivel niet ken - we spreken zelfs niet tegen elkaar - zou het niet goed zijn als ik probeerde te beschrijven wat voor werk hij op het oog zou kunnen hebben, voor mij of voor een ander medium. Ik ben met God opgegroeid, misschien omdat ik zo vroeg met de kerk bezig ben geweest. En omdat er altijd een geregelde en oprechte vorm van communicatie tussen ons heeft bestaan, is er een sterke band gevormd. Omdat mijn liefde voor hem sterk is en het mijn oprecht verlangen is Zijn wil te volgen, is al het werk dat ik ooit gedaan heb, of ooit zal doen, in Gods naam geweest. Er zijn vele religies in deze wereld, die vele dingen verkondigen, maar één boodschap hebben ze alle gemeen: dat God liefde is. Stel je geloof en vertrouwen in God, zeggen ze, dan zal Hij je altijd beschermen. Dat is precies wat ik heb gedaan. Ik ben van mening dat niet één religie het helemaal goed heeft, zelfs het spiritualisme niet. Ik ben niet bij machte om Gods bedoelingen te begrijpen, en ik geloof ook niet dat er op deze wereld iemand anders is die ze wel begrijpt. Het enige wat we kunnen doen, en het enige wat Hij van ons verwacht, denk ik, is goed na te denken, op onze eigen manier, als individu. Liefdevolle gedachten te denken, en ons te bekommeren om onze medemens, en te trachten in vrede en harmonie met elkaar te leven. Ik ben er vast van overtuigd dat dit is wat God van ons verlangt, en als we Hem om hulp vragen, ongeacht welk godsdienstig etiket we hebben gekozen, zal Hij in ons hart kijken en daar Zijn oordeel vellen." Verder schrijft zij het volgende: "Er zijn allerlei redenen waarom mensen hier op aarde 'goed' of 'slecht' zijn. Sommigen van ons zijn 'goed' of 'slecht' omdat we zo meer van ons leven genieten. Anderen hebben het idee dat een 'goed' leven een soort punten oplevert, zoals bij de padvinderij, dat God ergens toekijkt en de stand bijhoudt. Op een 'slechte' manier leven is voor sommigen een openlijke uitdaging van God, die zij zien als een oordelende God. Anderen zeggen wellicht: 'Ach, waarom zou ik goed zijn wanneer ik niet in God geloof?' Maar in het leven draait het niet om goed of slecht zijn of punten verdienen. Leven betekent leren, het gaat over de ontdekking van de ziel en de behoeften van de ziel. En 'goed' of 'slecht' kan gewoon een bocht naar rechts of links zijn op de weg die naar die ontdekking leidt. Het doel van het leven is niet om een plaats in de hemel te verdienen. Het is genoeg voor de ziel dat het leven van de ziel voortgaat. Dat de ziel sterker wordt. Overal in dit boek zult u verhalen lezen over leven na de dood. Elk verhaal vertelt van een reis, een doorbraak, en de omhelzing van het licht. Maar reizen we allemaal naar dat licht toe? Accepteert God ons allemaal? Zelfs hen die slechte dingen hebben gedaan? Op grond van mijn ervaring ben ik ervan overtuigd dat het antwoord ja is. Ik geloof niet dat iemand die door het licht omhelsd wil worden, ooit wordt afgewezen. We hebben natuurlijk wel die keuze. Ieder van ons - ik denk zelfs zij die wij misschien als slecht of boosaardig zouden veroordelen. Want als een slecht mens ernaar streeft naar het licht te gaan, dan streeft hij naar vergeving, en streeft hij ernaar de waarheid te leren. Anders zou hij het licht niet zien, zou hij er blind voor zijn. Maar wanneer een slecht mens voor het licht kiest, vallen het leed en verdriet dat hij anderen heeft aangedaan in het niet in vergelijking met zijn eigen leed en verdriet, die tien keer zo groot zijn. Want wanneer hij in het licht staat, dwingt dat licht hem zijn eigen verschrompelde ziel te zien, te herkennen... zijn eigen lelijke geest." Ze besluit haar boek met het volgende: "Ik zou kunnen zeggen dat ik even gewoon ben als wie dan ook... omdat ik weet dat God, toen Hij ons Zijn wonder gaf, namelijk het LEVEN, wist dat we stuk voor stuk allesbehalve gewoon zijn. Ieder van ons heeft een verhaal te vertellen, want onze levens zijn niet ingestudeerd, zoals een toneelstuk, een drama, of een film. Elk leven, ongeacht hoe lang of kort, is een geschenk, door God gegeven, met een doel... en dat doel is de versterking van de ziel, want het doel van de ziel is te leren, te groeien. Wanneer we leven geven, leven scheppen, scheppen we een wonder. Wanneer we betekenis geven aan dat leven, leren niet te oordelen, trachten in ons hart vergeving te vinden voor hen die ons kwaad deden, dan scheppen we een nog groter wonder. Maar wanneer we leven geven aan ons innerlijke zelf, en het kwaad vergeven dat we ons innerlijke zelf aandoen, ons eigen leven betekenis en zin geven, dan zal God zeker glimlachen, wetend dat Zijn geschenk aan ons naar waarde is geschat. En dat moet het allergrootste wonder zijn." Ik ben het zelf niet met alle punten eens, maar ik herken veel van mijn eigen ervaringen en waarden in het verhaal van Rosemary. Ik hoop dat jij dit verhaal ook naar waarde kunt schatten. Met heel hartelijke groet, Chantaly
21-07-2005
Beste Chantaly, Hartelijk dank voor je reactie en de citaten Ik ontdek in je antwoord drie punten waarop ik toch nog graag een helder antwoord wil geven. 1. De citaten van Rosemarie Altea. (Zowel bij 1 als bij 2 zou het allemaal draaien om ' God is liefde' ). 2. De paranormaal begaafde man die net als ik (volgens jouw mening) in God gelooft 3. Ik ken niet één reden waarom alle godsdiensten uiteindelijk zouden uitkomen bij 'dezelfde god'. Christus is de enige weg. ad.1 a. Laat ik beginnen met vast te stellen dat de algemene indruk van de gegeven citaten bijzonder positief is. Het lijkt me heerlijk om aan alle zijden omringd te zijn door buren die er een dergelijke levensfilosofie op na houden. De wereld zou er anders uitzien! Maar opnieuw stel ik de vraag: is het ook waar??? Het 'etiket' van haar filosofie lijkt veelbelovend, het schijnt oplossingen te bieden voor tal van problemen, maar wanneer je ervan uitgaat dat niemand kan uitsluiten dat Rosemarie aan het einde van haar weg een rechtvaardig oordelende God zal ontmoeten, zakt daarmee dan soms niet haar hele filosofie als een kaartenhuis inelkaar? Wanneer zij dan zal staan in het ontoegankelijke licht van een rechtvaardige God zal ze zonder moeite inzien, dat ze zich deerlijk heeft vergist, en dat haar zonden voor eeuwig scheiding maken tussen haar en de heerlijkheid van God. De Bijbel noemt dat 'de buitenste duisternis' en/of 'de tweede dood'. b.. Het medium Rosemarie Altea geeft onjuiste, niet op waarheid berustende informatie, wanneer zij het volgende beweert: "Er zijn vele religies in deze wereld, die vele dingen verkondigen, maar één boodschap hebben ze alle gemeen: dat God liefde is. Stel je geloof en vertrouwen in God, zeggen ze, dan zal Hij je altijd beschermen. Dat is precies wat ik heb gedaan" (einde citaat). Het is niet waar dat alle religies maar één boodschap hebben, namelijk dat God liefde is. Alleen de Bijbel spreekt ervan dat God liefheeft zonder ook maar een enkele voorwaarde aan het object van Zijn liefde te stellen, en Hij behoudt en redt allen die Zijn Zoon Jezus Christus aanvaarden als hun Redder. Zelfs de Koran noemt God niet een God van liefde. Onder de negenennegentig namen die de Koran van Allah geeft, zoals de barmhartige etc., komt 'liefde' niet voor. In elke religie buiten het christendom, moeten er prestaties worden geleverd om te voldoen aan de normen en waarden van hun goden. Alleen de God van de Bijbel aanvaardt de mens zoals hij is, met al zijn negatieve kanten. Hij vraagt van niemand enige tegenprestatie en geeft vergeving van zonden, en het eeuwige leven aan elk mens die gelooft dat Zijn Zoon de schuld voor hem betaalde. Allemaal gratis, um sonst! Dat is liefde van de bovenste plank! c. Nog afgezien van bovenstaande, spreekt het medium onwaarheid wanneer zij schrijft, dat "God liefde is". (en wat ik nu ga zeggen is ook kenmerkend voor de wijze van satans tactiek in zijn benadering van mensen - zie Genesis 3 -) Zij had kunnen weten dat God méér is dan alleen liefde. Hij is ook 'Licht', de duisternis en de werken van de duisternis zijn Hem volkomen vreemd en kunnen onmogelijk in zijn nabijheid bestaan. Daarom zal Hij allen die niet tot het Licht der wereld (=Christus) zijn gekomen, uit Zijn nabijheid moeten verwijderen, zoals ook in de natuur het licht de duisternis verdrijft. Het verzwijgen van het feit dat God, naast onvoorwaardelijke liefde, ook onvoorwaardelijk rechtvaardig en heilig is, is pure verleiding en satanisch bedrog. Halve waarheden zijn ernstiger dan hele leugens omdat ze mensen slaperig, onwaakzaam en onachtzaam maken. Ik moet hier denken aan een woord van Christus: " zolang de sterke (=satan) zijn 'hof' bewaakt zijn zijn goederen in vrede!" (d.w.z. ze schrikken niet meer wakker, maar gaan gerust voort als een schaap naar de slachtbank, geen wonder dus dat het medium nog nooit vernomen heeft dat het demonen van satan waren die met haar communiceerden. Satan die zich voordoet als een engel van het licht. Zij, Rosemarie Altea, stelde de vraag: "Accepteert God ons allemaal? Zelfs hen die slechte dingen hebben gedaan?" en gaf daarop het antwoord: "Op grond van mijn ervaring ben ik ervan overtuigd dat het antwoord ja is. " Wel, Chantaly, op grond van wat de Bijbel zegt, heeft dit antwoord een satanische oorsprong. ad2. Nee Chantaly, je hoeft van niets van wat je mij schreef, spijt te hebben. De Bijbel zegt: wie in woorden niet struikelt is een volmaakt man. Ik ken er maar Eén, en dat ben ik dus niet Je had het over de neiging fel te reageren en je te willen verdedigen. Daarover het volgende: ik ken dat! Jaren geleden sprak ik met een handlijnkundige die me één en ander over zijn 'gave' uiteen zette. Wat hij zei komt aardig overeen met wat die 'gelovige' paranormaal begaafde man tegen jou zei. Toen ik hem vroeg of hij zijn cliënten ook met goede raadgevingen naar huis kon sturen, antwoordde hij: 'nee, dan moet je wel van heel goede huize komen!' Ik heb hem toen verteld dat ik zo Iemand heel goed ken. Jij begrijpt nu natuurlijk al, dat ik hem toen heb proberen uit te leggen wie Gods zoon, Jezus Christus is. Hij viel toen even stil en reageerde, terwijl hij zich zichtbaar trachtte te beheersen: 'kunt u mij ook vertellen hoe het komt dat ik mij nu zit op te winden, terwijl u uw verhaal aan mij vertelt?' Ik heb hem toen gevraagd of ik mijn antwoord uit de Bijbel mocht voorlezen. Dat mocht. Ik heb hem de eerste 6 verzen voorgelezen uit de 2e brief aan de Korinthiërs het 4e hoofdstuk. Daarna vertelde ik hem dat er één naam is waarvoor satan en zijn demonen sidderen: Jezus Christus. Die naam werkt - óók, en soms voorál - bij religieuze mensen als een rode lap op een stier. Over God kunnen ze honderd uit praten, maar Jezus is not done. Een aanstoot en ergernis voor mensen die in de veronderstelling leven dat zij Hem niet nodig hebben. En dit brengt mij bij mijn laatste punt: ad.3. De Bijbel zegt: er is geen andere naam onder de hemel gegeven waardoor wij behouden moeten worden. Er is geen andere weg tot God, dan Jezus Christus. dHij wil voor ons een Vader zijn (inclusief alle moederlijke eigenschappen die ook uit 'Hem' komen) en ons tot onze bestemming brengen. Gods verlangen heb ik tot mijn eigen verlangen gemaakt. Hij wil niet dat mensen verloren gaan, maar tot kennis van de waarheid komen. God is liefde en wil zich ook aan jou bekend maken. Hij heeft zoveel respect voor jou (per saldo schiep hij jou als een zelfstandig, zelfbeslissend wezen) dat Hij zich alleen openbaart wanneer jij Hem dat toestaat. Hij heeft zijn deur voor jou openstaan. Jij hoeft jouw deur maar op een kier te openen en je zult het voor altijd weten. Tot slot citeer ik nog een stukje uit een getuigenis van een ex wicca, die van plan was in Nieuw Zeeland een wicca centrum op te richten. Het ging niet door. Waarom niet? Midden in de nacht werd ik opnieuw wakker. Ineens vulde de kamer zich met een tegenwoordigheid. Het was opnieuw die macht met onvoorwaardelijke liefde. Alles in mij wist dat God bij mij in de kamer kwam. Ik kon er niet omheen! Op dat moment wist ik dat alles wat ik geloofde als wiccan een leugen was. Toen hoorde ik met mijn eigen oren het geluid van een koor zingen naast mijn bed: ,,Er komen stromen van zegen, stromen van zegen O Heer!’’ Mijn hele lichaam begon te stuiptrekken en was onbeheersbaar. Ik zei ,,Heer als u dit bent, laat dit dan stoppen. Ik geef toe dat u een machtigere God bent. Wilt u alstublieft Heer zijn over mijn leven? Ik geef me over aan U!’’
Het zingen stopte. Ik zag twee donkere gedaamtes uit mij wegtrekken met de ogen open van verbazing en het was net alsof er een explosie van licht en kracht in mij paatsvond: wolken van wit licht schoten door mij heen en het voelde alsof ik van binnen volledig schoongewassen werd. Dit werd gevolgd door een gevoel van vrede die ik nog nooit eerder heb gekend: Rimpeloos en volmaakt. Ik wist niet wat mij overkwam! Ik was schoongewassen en voelde God door mij heen werken! Ik wist gewoon dat ik nu bij Hem hoorde! Hij kwam niet naar mij toe om in discussie te gaan zoals ik van christenen gewend was, maar toonde mij zijn liefde. Zelfs aan de andere kant van de wereld wist Hij mij nog te vinden. Ik had Hem niets te bieden, maar Hij gaf mij zoveel! Ik werd vervuld met liefde en vrede en kon wel huilen van dankbaarheid als ik dacht aan wat Hij deed voor mij!
Beste Chantaly, doe je je deur van het slot? met hartelijke groet, S,Streuper
21-07-2005 Beste Simon, Ik heb met genoegen je laatste mail gelezen. Ik waardeer je openhartigheid zeer. Er zijn slechts een paar kleine puntjes waar ik kritiek op heb (vergeef me). het is me opgevallen dat je het vaak hebt over de 'waarheid'. Die waarheid is God en zijn zoon Jezus Christus, zeg jij. Nu mijn vraag aan jou: waar baseer je die waarheid op? Ik ben ervan overtuigd dat er in de bijbel veel goede dingen staan, dingen waar wij van kunnen leren. Maar de bijbel is wel geschreven door mensen, gewone mensen. en hoe kunnen wij er zeker van zijn dat de bijbel echt het woord van God bevat? We waren er tenslotte niet bij. Verder moet ik zeggen dat ik je verhaal hartverwarmend vindt. Als God echt zo is zoals jij Hem beschrijft, dan moet Hij prachtig zijn. Maar, hoe onbegrijpelijk dat ook voor jou mag zijn, ik zie die schoonheid en die liefde in de Godin en haar metgezel de God, op de manier waarin ze zich manifesteren in ons leven. Ze zijn groter dan wij, en tegelijkertijd bevinden ze zich in elk van ons. Zij zijn het leven. Nee, ik denk niet dat wij ooit op één lijn komen te staan, wanneer het om onze religies gaat. Wat jij als de waarheid beschouwt, is voor mij geen zekerheid. En wat voor mij waar is, zul jij nooit op die manier zien, en dat kan ik je niet kwalijk nemen. tenslotte kan ik je geen hard bewijs geven voor het bestaan van een Godin en een God. Maar begrijp jij dat voor mij de bijbel ook geen echt bewijs is voor het bestaan van God zoals jij Hem omschrijft en de goddelijkheid van Jezus? Toch denk ik dat ik een puntje heb gevonden waarbij wij wellicht aan dezelfde kant staan. Je kunt natuurlijk een onderscheid maken tussen verschillende religies onderling, maar je kunt ook een onderscheid maken tussen gelovigen en niet-gelovigen. Het verbaast me nog steeds dat er zo ontzettend veel mensen zijn die ervan overtuigd zijn dat het leven met de dood ophoudt, dat er dan niets meer is, dat wij ophouden te bestaan. Wat vind jij daarvan Simon? Want zou dat niet betekenen dat ons leven zinloos is en dat de hele evolutie niet had hoeven plaatsvinden? Er moet wel meer zijn; als alles zou eindigen met de dood, dan zou het leven geen doel meer hebben. En, zoals mijn paranormaal begaafde christelijke vriend wel eens zegt: "Alle mensen geloven, of ze het nu beseffen of niet. Wanneer iemand iets ergs meemaakt in zijn leven, bidt hij alle heiligen van hun sokkels af, ookal heeft hij nooit ergens in geloofd." Ik vraag me, puur uit interesse, af hoe jij hierover denkt. Voor mij is het leven een wonder, een groot mysterie, met een doel, wellicht een doel waarvan we nu nog niet eens kunnen beseffen wat het is. Wat maakt voor jou het leven de moeite waard? Waarin zie jij schoonheid en liefde? Voor mij zijn het de natuur (kleine wondertjes, zoals kleine diertjes die zonder angst naar je toekomen als je je stilhoudt), de mensen om mij heen, met al hun typische kenmerken. Hoe vreemd sommigen soms ook lijken, er is altijd wel iets moois te zien in de mensheid als je de moeite neemt om echt te kijken. En natuurlijk die goddelijke energie, dat alles wat zoveel groter is dan ik en dat me tegelijkertijd het gevoel geeft dat ik erbij hoor, er deel van uitmaak. Wat is volgens jou het wonderlijke van onze wereld, van ons leven? Mijn beste Simon, er zijn veel dingen waarin we verschillen, maar wellicht zijn er ook dingen waarin we meer gemeen hebben dan we dachten. Dat mag misschien ook wel een wonder heten. Met vriendelijke groeten, Chantaly
21-07-2005 Beste Chantaly, Bedankt voor je reactie, Chantaly. Hier volgen een paar antwoorden jij schreef o.a. het is me opgevallen dat je het vaak hebt over de 'waarheid'. Die waarheid is God en zijn zoon Jezus Christus, zeg jij. Nu mijn vraag aan jou: waar baseer je die waarheid op? +++++ mijn antwoord: Heel eenvoudig: de Bijbel zegt dat God je uitdaagd Hem te beproeven of Hij werkelijk degene is die Hij zegt te zijn en werkelijk doet hetgeen Hij beloofd heeft. Hij geeft je namelijk een ondubbelzinnig antwoord als bevestiging dat Hij volkomen betrouwbaar is. De Bijbel noemt zichzelf 'het levende Woord van God' en 'het Woord van de Waarheid'. Je zou kunnen tegenwerpen: dat zegt me niets , 'het Woord kan nog veel meer van zichzelf zeggen' maar daarom hoeft het nog niet waar te zijn' Inderdaad, dat kun je zeggen, maar daarmee maak je je er dan wel heeeel gemakkelijk vanaf. Zo'n houding toont geen enkel respect voor de Auteur (God) van de Bijbel. Naast de belediging aan het adres van de Auteur, doe je jezelf ook geweld aan, want je neemt jezelf dan ook evenmin serieus. Wanneer de Auteur van zichzelf beweert dat Hij God is, en de bron van alle waarheid is en bovendien Zichzelf 'de Waarachtige noemt', wie ben jij dan wel, om daar luchtig overheen te stappen en het aan je laars te lappen. Dat is naar mijn overtuiging het toppunt van arrogantie en eigengereidheid. De Auteur Zelf staat er garant voor jou het gevraagde bewijs te leveren, En wat doe jij? Je loopt er voor weg! Waarom? Ben je soms bang Hem te ontmoeten? Bang dat je niet mag eten van die ene boom wiens vruchten jij zo begeerlijk vindt? Bang dat je niet meer kunt doen wat je zelf wilt? Wanneer jij zelfs niet bereid bent om te onderzoeken of Hij inderdaad de waarheid spreekt en de of Hij werkelijk de Waarheid is, waar haal jij dan nog de autoriteit weg om van 'jouw waarheid' te spreken. Is dat niet buiten alle proporties? Beste Chantaly, zo zou ik uit onze mailwisseling verscheidene zaken kunnen noemen waar jij luchtig overheen huppelt, alsof ze jou in het geheel niet raken of ook maar de minste indruk op je maken, zoals bijvoorbeeld het citaat van die ex wicca die toen hij uiteindelijk de deur van zijn hart op een kiertije voor God opende, het bewijs van Gods almacht en Waarheid op een presenteerblaadje kreeg aangereikt. Maar goed, wanneer jij alleen maar geïnteresseerd bent in 'jouw' waarheid, goed, het zij zo. verder schreef jij Ik ben ervan overtuigd dat er in de bijbel veel goede dingen staan, dingen waar wij van kunnen leren. Maar de bijbel is wel geschreven door mensen, gewone mensen. en hoe kunnen wij er zeker van zijn dat de bijbel echt het woord van God bevat? We waren er tenslotte niet bij. +++++ mijn antwoord Ja, dat klopt precies, het waren geen gedresseerde apen die de Bijbel schreven (alhoewel, wanneer God God is, had dat natuurlijk ook best gekund). De Bijbel zegt dat zelf ook al. Het waren gewone mensen, gelovigen, en daarom mannen van God, die door de Geest van God hebben gesproken en geschreven. Het hele Woord is doorademd van de Geest van God. En daarmee is Godzelf dus de auteur van de Bijbel. Dat hoef je niet per se klakkeloos aan te nemen. Ga er maar mee aan de slag, dan zul je het wel merken. Net als bij een kooi waar op geschreven staat "Hier huist een leeuw" Wanneer je het bewijs wilt hebben stap dan maar de kooi binnen! Miljoenen mensen vóór jou tot vandaag de dag zijn in die kooi gestapt en hebben het niet te weerspreken bewijs ontvangen dat 'de leeuw' geen verzinsel van een paar religieuze fanatici, maar autentieke onweerlegbare waarheid is. Maar goed God vangt de 'wijzen' in hun eigen arglistigheid. Verder vroeg je nog iets over het leven na de dood. De Bijbel leert dat het Gods plan is om de mens Christus Jezus, die Hij gesteld heeft boven alle macht en gezag, en aan wie de hele kosmos is onderworpen, aan te stellen als hoofd boven alle dingen en dat allen die Hem hebben aangenomen als zonen van God de eer en heerlijkheid met Hem zullen delen. Daarvoor nodigt Hij Chantal ook uit. Deze keer eindig ik met het citaat dat ik de handlijndeskundige ook voorlas: 2 Korinthe 4 vers1 Omdat God ons in zijn barmhartigheid deze taak (schrijft Paulus) gegeven heeft, verzaken wij onze plicht niet. 2 Integendeel, we hebben ons afgekeerd van heimelijke lafheid: we gaan niet sluw te werk, vervalsen het woord van God niet, maar maken de waarheid openlijk bekend. Zo bevelen we ons ten overstaan van God aan bij ieders geweten. 3 Wanneer er dan toch nog een sluier ligt over het evangelie dat wij verkondigen, geldt dit alleen voor hen die verloren gaan: 4 de ongelovigen, van wie de gedachten door de god van deze wereld zijn verblind, waardoor ze het licht van het evangelie niet kunnen zien, de luister van Christus, die het beeld van God is. 5 Wij verkondigen niet onszelf, wij verkondigen dat Jezus Christus de Heer is en dat wij omwille van hem uw dienaren zijn. 6 De God die heeft gezegd: ‘Uit de duisternis zal licht schijnen,’ heeft in ons hart het licht doen schijnen om ons te verlichten met de kennis van zijn luister, die afstraalt van het gezicht van Jezus Christus. Als altijd, met hartelijke groet, S,Streuper
12-08-2005
Beste Chantaly, Desgevraagd heb ik je enige weken geleden uitgelegd op grond waarvan ik overtuigd ben, (je mag ook zeggen: weet), dat Jezus Christus de waarheid is. Hij staat aan het begin en aan het einde van de wereld, en ook aan het leven van ieder mens. (de alfa en de omega). Ik heb het geschreven zoals ik het geschreven heb: toegespitst op jou persoonlijk. Ik meende dat ik dit zo kon doen, omdat ik door onze gedachtewisseling min of meer met jou op vertrouwde voet was komen te staan. Sorry !!! Ik heb het vermoeden dat dit de reden zou kunnen zijn van jouw zwijgen. Ik stel het op prijs wanneer je mij dit eerlijk en openhartig zou willen mailen met hartelijke groet, S,Streuper
13-08-2005
Beste Simon, Sorry dat ik zolang niets van me heb laten horen!! Helaas is het er een tijdje bij ingeschoten, doordat ik ziek ben geweest (vervelende griep) en een aantal weken moest werken. Het ligt dus niet aan jou, of je laatste mail! Ik heb je mail zoals gewoonlijk met genoegen gelezen. Vooral het citaat uit de bijbel dat je me stuurde vond ik heel intrigerend. Wat me vooral boeide was de laatste zin: "De God die heeft gezegd: 'Uit de duisternis zal licht schijnen,' heeft in ons hart het licht doen schijnen om ons te verlichten met de kennis van zijn luister, die afstraalt van het gezicht van Jezus Christus." Dit citaat doet me denken aan mijn idee over de wereld en over het leven. In mijn visie is de wereld ontstaan uit een 'oerbron'. Wat die bron precies is en hoe die is ontstaan is voor mij een mysterie. Daar zijn vele theorieën over te vinden en de mens kan er eindeloos over discussiëren, maar ik denk niet dat we het echt kunnen begrijpen, althans niet in dit leven. Er zijn veel dingen die voor ons verborgen blijven en misschien is dat maar goed ook. Hoe dan ook, die bron bestaat voor mij uit energie, een heel sterke energiestroom. Een beetje zoals stroom, al zijn er een paar subtiele verschillen. En zoals een apparaat werkt op stroom, zo leven wij van/ bestaan wij uit die energie. Dit is niet iets dat ik uit boeken heb gehaald of wat ik van anderen heb gehoord; het is een idee, gebaseerd op mijn eigen ervaringen. Ik weet dat ik je hier geen bewijs voor kan geven, al zou ik willen dat ik mijn ervaring met je kon delen, maar ik zie die energie. ik zie energievelden om mensen, dieren, planten, stenen en in de lucht. Het ziet er uit als witte, flonkerende stipjes, minuscule gekleurde bolletjes die zich kriskras door elkaar bewegen en gekleurde 'lichtwolken' die zich overal omheen bewegen. En die energie bestaat, zoals alles in de natuur, uit twee delen, die in balans zijn. Zo is in alles een tweedeling te zien tussen mannelijk en vrouwelijk, licht en donker en goed en kwaad. Daarom geloof ik in een God en een Godin. Zoals de natuur zowel vriendelijk als wreed kan zijn, zo geeft en neemt de Godin. Dat is een van de basisprincipes van de wicca. En deze godheden zijn geen abstracte begrippen; zij symboliseren de energie, de levensvonk. Zijn warmte, licht en liefde. Ze zijn groter dan ons, gaan ons begrip te boven en tegelijkertijd maken wij deel van hen uit, bevatten wij hun kracht en vormen wij een klein deel van hun goddelijkheid. Waarom niet geloven in God, in het evangelie? Naar jouw mening huppel ik hier lichtjes over heen, maar de waarheid is, mijn beste Simon, dat ik wel degelijk het christendom, het katholicisme in het bijzonder, van dichtbij ervaren heb. Ik ben gedoopt, heb mijn eerste communie gedaan, en ik heb zelfs het Heilig Vormsel gedaan toen ik twaalf jaar oud was. Mijn ouders zijn nogal ruimdenkend in het geloof, maar door omstandigheden ben ik veel bij mijn grootouders in huis geweest en voor hen was het geloof iets dat bij het leven hoorde. Bidden, missen bezoeken, en leven naar de regels van God hoorde daar bij het dagelijks leven. Ik heb dat allemaal meegekregen. Ik heb dus ook, toen ik jong was, in God geloofd. Maar: ik geloofde omdat anderen mij vertelden wat ik moest geloven. En hoewel dit voor jou misschien idioot mag klinken en misschien zelfs arrogant van mijn kant, langzaamaan werd dat geloof steeds minder sterk. Ik heb veel gebeden, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat God naar mij luisterde. Ik heb echt geprobeerd om volgens de christelijke regels te leven, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat dat pad ergens naar leidde. Langzamerhand daagde bij mij het besef, dat wat ik geloofde misschien niet de waarheid was; ik had het gevoel dat God er nooit geweest was, dat Hij niet bestond, tenminste, toch niet in de gedaante zoals Hij mij altijd beschreven werd. Daar kwam nog eens bij dat mijn paranormale ervaringen, die ik altijd als een gave beschouwd heb, niet door deze religie geaccepteerd werden. Ik voelde me verloren. Ik ben heel lang zoekende geweest. En uiteindelijk vond ik een ander pad, dat van de wicca. Ik voelde me thuis. Ineens vielen alle stukjes op hun plaats. En dit was niet een pad dat mij was opgelegd, maar een pad dat ik zelf heb gevonden. Dat vind ik nog het mooiste: andere wicca's hebben mij geen regels opgelegd, ze hebben me niet verteld hoe te geloven. Dit is iets dat ik voor mijzelf moest zien uit zoeken. Voel je alsjeblieft niet beledigd door wat ik nu ga zeggen, want dat is zeker niet mijn bedoeling, maar ik denk dat mensen die dogma's aanhangen en anderen met klem proberen te overtuigen van hun levensvisie, dit doen omdat ze ergens diep van binnen weten dat wat zij verkondigen, eigenlijk niet de waarheid is. Ik wil hiermee niet beweren dat ik beter of wijzer ben dan anderen, dat mijn ideeën wel waar zijn. Maar dit is waar ik in geloof; voor mij is dit een antwoord op de vele vragen die ik had. Ik ben gelukkig in dit geloof, het is mijn houvast in dit leven. Beste Simon, je schreef dat je door onze gedachtewisseling min of meer op vertrouwde voet met mij bent komen te staan. Ik ben blij dat je daar zo over denkt, want dat doe ik ook. Ik vind het fijn dat je me, ondanks onze uiteenlopende meningen, altijd vriendelijk hebt bejegend. Ik ben daar dankbaar voor. Overigens, ik heb laatst eens de moeite genomen om je site te bekijken. Bijzonder. Er staat een berichtje in het gastenboek. Heel hartelijke groeten, Chantaly 16-08-2005 Beste Chantaly, Fijn weer iets van je te horen. Ben je de griep weer te boven? In de eerste plaats: bedankt voor je belangstelling voor mijn website, de schilderijen en het schrijven in mijn gastenboek! Ook dank voor het beschrijven van je katholieke achtergrond en je ontdekking van de wicca. Ik vind het nogal intrigerend. Ik ben haast geneigd het God kwalijk te nemen dat Hij toen niet direct op jouw gebed gereageerd heeft. Anderzijds vertrouw ik erop dat Hij daar goede redenen voor gehad moet hebben, of daarmee wijze bedoelingen heeft gehad. Ik geloof dat onze digitale ontmoeting Zijn verlaat antwoord is op jouw bidden van toen. Ik begrijp Zijn doen en laten meestal niet, maar vertrouw Hem voor de volle honderd procent omdat Hij Liefde is en ik Hem alszodanig ook ken. Ik heb je al eens uitgelegd wat volgens de Bijbel de bron is van paranormale begaafdheid. Dat laat ik nu dus rusten. Vervolgens citeer ik een regel uit jouw mail: "Voel je alsjeblieft niet beledigd door wat ik nu ga zeggen, want dat is zeker niet mijn bedoeling, maar ik denk dat mensen die dogma's aanhangen en anderen met klem proberen te overtuigen van hun levensvisie, dit doen omdat ze ergens diep van binnen weten dat wat zij verkondigen, eigenlijk niet de waarheid is" Je hebt het zó vriendelijk onder mijn aandacht gebracht, dat ik me er onmogelijk door beledigd kan voelen. Ik weet zelfs zeker dat je gelijk hebt. Ik heb ook wel eens de toevlucht tot dogma's genomen om mijn onzekerheid te camoufleren. Maar zodoende heb ik ook ontdekt dat je je maar beter kwetsbaar op kunt stellen om je geloofwaardigheid niet te verliezen. Daarom wil ik je graag uitleggen waarom, zoals jij het uitdrukt, ik 'met klem jou probeer te overtuigen.' Ik spendeer er geen energie aan je te overtuigen maar te getuigen. Dat is namelijk de opdracht van Jezus aan zijn leerlingen.. Ik heb daar, in navolging van Paulus, een speciale reden voor: de liefde van Christus dringt mij. Ik weet dat Hij ernaar verlangt jou voor eeuwig bij zich te hebben en dat God, zijn vader, ernaar verlangt jou als zijn kind te adopteren. Waarom? omdat Hij jou liefheeft! Nu nog iets over het citaat uit de Bijbel dat je boeide: "De God die heeft gezegd: 'Uit de duisternis zal licht schijnen,' heeft in ons hart het licht doen schijnen om ons te verlichten met de kennis van zijn luister, die afstraalt van het gezicht van Jezus Christus." Jij ziet hierin een overeenkomst met jouw eigen theorie - eigenlijk meer een filosofie -. Dat is niet zo verbazingwekkend. Dergelijke vergelijkingen zul je terugvinden bij alle mogelijke religies. Het zijn echter slechts heel oppervlakkige en geen essentiële overeenkomsten. Daarover zijn inderdaad eindeloze theorieën over ontwikkeld waar je nooit van zijn leven uit kan komen, zoals jij zelf ook zegt. Behalve dus wanneer je de Bijbel leest. Daar vind je helder en klaar de bron van dat licht benoemd namelijk: God die de wereld schiep en wiens heerlijkheid afstraalt van het gelaat van Jezus Christus.M.a.w. Gods heerlijkheid en wezen wordt zichtbaar in Jezus. In jouw filosofie geef je je over aan, en sta je in relatie tot onpersoonlijke natuurkrachten. Maar de Bijbel wijst naar een persoonlijke God, die liefde en licht is en er alles voor over had, en heeft gedaan, om een relatie van Vader (en dus ook Moeder) en kind met jou mogelijk te maken. Denk er maar eens over na. En wat theorieën betreft: heb je op mijn site het artikel gelezen over Han van Meegeren de meestervervalser? Brediüs de gezaghebbende kunstcriticus van Boymans en van Beuningen kan je heel veel over de 'betrouwbaarheid' van theoriën vertellen. Nog één zinnetje uit je mail: "Ik heb echt geprobeerd om volgens de christelijke regels te leven, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat dat pad ergens naar leidde"Als ik me niet vergis, ben je een echte doener. Iemand die graag het naadje van de kous wil weten, zijn eigen verantwoordelijk neemt en bereid is eventueel ook afgerekend te worden op zijn daden. Dit - gecombineerd met je katholieke achtergrond, waarin soms toch nog sterk de nadruk wordt gelegd op 'zalig worden op grond van goede werken' - leidt vaak tot het misverstand dat het fundament van het christen-zijn, 'het volgens de christelijke regels leven' is.Niets is minder waar dan dat. De Bijbel zegt: "Uit genade bent u behouden, door het geloof, en dat niet uit u, het is de gave van God; niet op grond van werken, opdat niemand (op zichzelf) kan roemen'. Je kunt zelf dus geen andere bijdrage aan je behoud leveren dan in het geloof te aanvaarden wat God je heel graag wil geven. De rest komt bij wijze van spreken vanzelf, namelijk als gevolg vandat geloof. Tot slot: Jij schreef: " Ik wil hiermee niet beweren dat ik beter of wijzer ben dan anderen, dat mijn ideeën wel waar zijn. Maar dit is waar ik in geloof; voor mij is dit een antwoord op de vele vragen die ik had. Ik ben gelukkig in dit geloof, het is mijn houvast in dit leven." Ik twijfel geen moment aan je bescheidenheid en tolerantie. Dat heb je ruimschoots bewezen. Toch formuleer ik het wat anders dan jij, op het gevaar af voor arrogant en intolerant te worden aangezien: Ook ik beweer niet dat ik beter of wijzer ben dan anderen, maar mijn iedeeën zijn wel waar. Niet omdat ik de wijsheid in pacht zou hebben, maar omdat God en Zijn Zoon Jezus Christus de waarheid wel in pacht hebben. Die waarheid wordt ontvouwd door de Geest van God aan ieder die gelooft dat Jezus de Christus (gezalfde) van God is. Die waarheid vind je in de Bijbel, het Woord der Waarheid, waarin gewone mensen, die gedreven werden door de Geest van God, hebben gesproken. Ik twijfel er ook niet aan dat jij nu gelukkig bent in je geloof en dat je daar houvast aan hebt. Maar volgens diezelfde Bijbel reikt jouw geloof niet verder dan tot aan het graf. Het is tijdelijk en reikt niet over het graf heen naar de eeuwige heerlijkheid. Er is maar één naam onder de hemel gegeven door wie wij behouden kunnen worden: Jezus Christus. Hij is de waarachtige God en het eeuwige leven. En ... vergeet niet, Chantaly: déze waarheid is, zoals velen hebben ervaren, proefondervindelijk verifieerbaar voor iedereen die dat wil Met hartelijke groet, Simon
23-082005 Beste Simon, Dankjewel voor je laatste mail. Je verhaal was zo simpel en recht door zee, dat ik nu eigenlijk pas besef dat ook het christendom een heel bescheiden religie is. De manier waarop jij God omschrijft is hartverwarmend. Misschien dat als ik niet paranormaal begaafd was geweest, ik wel nog steeds een christen zou zijn. Maar zoals mijn situatie nu is, zullen mijn ervaringen en ideeën altijd blijven botsen met de leer van de bijbel. Er is eigenlijk maar een ding waar ik graag nog op zou reageren, namelijk dat de bijbel zegt dat mijn geloof niet verder reikt dan tot aan het graf. Ik kan me heel goed voorstellen waarom dit zo omschreven staat en waarom het dus voor jou aannemelijk is dat dit ook echt zo is. Maar het strookt in ieder geval niet met de uitgangspunten van de wicca. Voor mij klopt deze bewering dan ook niet. Wicca´s geloven namelijk in de eeuwigheid. Het leven is voor ons een oneindige cirkel en daarmee bedoelen wij dus ook het leven na de dood. Wij geloven bovendien niet alleen in een hiernamaals, maar ook in wedergeboorte. Naar mijn mening is ieder leven dat wij leiden een leerproces en na onze dood krijgen we daar besef van. We overzien dan ons hele leven zoals we het geleefd hebben; de dingen die we goed gedaan hebben, en de dingen die wellicht anders gekund hadden. Ik geloof ook niet dat de God of Godin ons daarop veroordeelt. Wij maken onze eigen hemel of hel. En wanneer we ervoor openstaan, worden we opnieuw geboren en maken een nieuw leerproces mee. Dat komt ook overeen met de evolutietheorie. Door te leren evolueren wij naar een hoger niveau. Ik ben er ook van overtuigd dat dit alles een doel heeft. Wat dat doel inhoudt, daar heb ik (nog) geen besef van. Wellicht dat we het op een dag zullen weten. Net zoals de zomer naar winter verloopt, terwijl alles afsterft, en de winter dan weer naar zomer verloopt, terwijl overal nieuw leven opbloeit, zo worden wij geboren, zo sterven wij en zo worden wij opnieuw geboren. Ik heb verder eigenlijk niet veel nieuws te vertellen. Je bent ondertussen goed op de hoogte van mijn levensvisie. Maar wellicht kom je wel weer met iets nieuws waarover ik een mening kan vormen. Ik kijk er naar uit. Met vriendelijke groeten, Chantaly
26-08-2005
Beste Chantaly, Tja, ik geloof dat alles wat ik je graag wilde zeggen al duidelijk gezegd is. Op één ding na. Mijn uitspraak dat jouw geloof niet verder reikt dan tot aan en niet tot over het graf, is namelijk een heel vage weergave van niet voor tweeërlei uitleg vatbare uitspraken van de Bijbel. Daarom even een nadere verklaring. De Bijbel leert dat de ziel de dood van het lichaam overleeft. De mens (zijn ziel dus), gaat naar zijn eeuwig huis. Ik bedoelde er dus niet mee te zeggen dat met de dood alles voorbij is. Na de dood leeft de mens voort. De Bijbel zegt: Het is de mens gezet te sterven en daarna komt het oordeel. Dat oordeel wordt geveld door Jezus Christus. Hem heeft God de Vader aangesteld als Rechter. Diezelfde Rechter wil vandaag nog je Redder zijn. Ook jou had Hij lief en voor jouw zonden onderging Hij aan het kruis het oordeel. Wanneer je Hem nu afwijst, zul je dat oordeel alsnog zelf moeten ondergaan. De Bijbel zegt dat het loon van de zonde 'de dood is', MAAR de genadegift van God is het eeuwige leven. Tussen deze twee mogelijkheden moet je kiezen. Natuurlijk kun je deze mededelingen van God, beschouwen als onzin of dwaze ideeën of niet geloofwaardig. Accoord! Maar hoe zit het dan met de geloofwaardigheid en betrouwbaarheid van jóuw ideeën die volgens de Bijbel leugens van de satan zijn? En wat zijn bedoelingen zijn behoeft geen nadere uitleg. De 'dood' is het loon van de zonde, zei ik juist. 'Dood' heeft in de Bijbel soms ook de betekenis van 'gescheiden zijn van God'. Dát is satans eindbestemming en die zal hij delen met allen die Christus en het evangelie niet hebben geloofd. De ex-wiccan over wie ik je schreef, heeft in een visioen ervaren wat het betekent, van God gescheiden te zijn, en dit beschreven. Het boek ( geschreven door een ex-wicca) waarin dit staat vermeld (titel: Het geheim van de godin) komt in het najaar uit. Ik zou je daar graag een presentexemplaar van willen sturen. Maar dan moet je me nog wel even een adres geven. De God die de hemel en de aarde schiep is heel dichtbij. Hij is bereikbaar voor ieder mens. Hij wil zich bewijzen aan iedereen, zodat niemand ooit nog in onzekerheid zich hoeft af te vragen of Hij wel bestaat. Maar Hij doet dat alleen wanneer je Hem daar om vraagt. Hij is maar één gebed van je verwijdert: 'God, toon mij wie U bent wanneer u werkelijk bestaat, én wanneer er inderdaad maar één waarheid is. Wie dit gebed bidt, zal binnen korte tijd merken dat het voor hem of haar onmogelijk is nog te twijfelen aan Zijn bestaan en aan Zijn liefde. Jij schreef dat je verder geen nieuws te vertellen hebt. Ik blijf er naar uitkijken! met hartelijke groet, S,Streuper
|