SAMEN !
Twee keer lezen we in Genesis 22 ‘zo gingen die beiden samen’. (vers 8 en 9)
Samen beklommen Abraham en zijn zoon Izak de berg Moria, Izak met het brandhout op de schouders en Abraham met het mes in de hand. Tred voor tred de berg, die daarna tot op de dag van vandaag genoemd wordt: ‘Op de berg van de Here zal er in voorzien worden’.
Hebreeën 11 vertelt ons dat Abraham overwogen heeft dat God machtig is een gestorven Izak het leven te hergeven.
Ik stel me voor dat hij bij elke stap naar boven deze gedachte geen ogenblik uit zijn hart is geweest.
Op identiek wijze heeft ook onze Heiland zijn weg vanaf de kribbe tot het kruis afgelegd. In Mattheus 16 verzekert hij zijn discipelen dat ook als zij Hem straks zullen verlaten, ‘Ik (Jezus) ben niet alleen omdat de Vader met mij is’! Tot op het kruishout van de schande ging de Vader met Hem samen, maar voor Hem was er geen vervanger. Hij heeft in ‘t gericht het volle gewicht van Gods toorn ondervonden: van God verlaten opdat wij nooit verlaten zouden worden.
Nooit meer alleen, nooit meer eenzaam, een leven lang God Zelf als mijn metgezel, die mij bewaart op al mijn wegen die ik in het verleden aflegde en nog zal afleggen, tot over de dood en graf. Heen.
Zo gaan ook wij ieder persoonlijk als zoon of dochter van de Vader ‘Beiden tezamen’ de berg op om als discipelen in Jezus
voetspoor te wandelen.
In de schaduw van zijn vleugels kan ik vrolijk zingend de onbegaanbare bergpaadjes van de Himalaya met gemak nemen, omdat Hij mijn voeten maakt als die van de hinden. (Psalm 63:8 en Habakuk 3;19)
Vrolijk kan ik nu mijn weg betreden.
Met de Heer, zelfs door deez woestenij
Zaalge hoop drijft sneller mijne schreden,
want ‘t geloof toont reeds de rustplaats mij!
Geestelijke liederen