Wonderbaarlijke egels
Egels vind ik verdraaid leuke beesten. Het zijn stekelige, maar desondanks, goedaardige schoolmeesters van wie nog iets valt op te steken van de manier waarop zij omgaan met hun karakteristieke stekels die doorgaans rechtovereind staan. Zij zijn zo vergroeid met hun natuurlijke prikpennen dat die voor hen geen enkel probleem meer geven harmonieus met elkaar om te gaan. Zij worden daarbij niet gehinderd door hun stekelige stekels. Zij zien zelfs kans om op een liefdevolle wijze te paren zonder elkaar enig letsel te bezorgen. Ik geef toe dat ik dat nog nooit met eigen ogen aanschouwde. Maar de conclusie die wij eruit kunnen trekken ligt voor de hand. Het geheim van hun succes zit hem ongetwijfeld in de wijze waarop zij elkaar benaderen: vol liefde, vol begrip, vol geduld en - héél, hééél voorzichtig...
.....................
Waaom ik dat wonderbaarlijk vind? omdat egels, ondanks ze nooit in de Bijbel lezen (laat staan de Heilige Geest bezitten) van nature zo liefdevol met elkaar omgaan. Terwijl daarentegen - wij - christenen, in wie de liefde van God is uitgestort door de Heilige Geest, daarin vaak hopeloos tekort schieten.
