Hallo, ik ben Simon Streuper, geboren 04-02-1931. Niet zo jong meer, maar nog niet uitgeblust en van plan nog even door te gaan zolang het nog redelijk kan met dat waar ik mijn levenlang in geïnteresseerd was in de Bijbelse boodschap en in het tekenen en schilderen van interessante onderwerpen.
Ik werd geboren en groeide samen met m’n twee zussen harmonisch op bij m’n moeder, die 66 lange jaren weduwe was sinds de crisisjaren rond 1931, op Spoordijk 21 in Hoogezand. En al woon ik al meer dan 65 jaren in het idyllisch dorpje dieren, ik ben en blijf verknocht aan het platte, rustige Groningse platteland,
Deze verbondenheid gaat prima samen met mijn drive om het evangelie van Jezus Christus uit te dragen en hieraan ruchtbaarheid te geven. Jarenlang heb ik dit mogen doenals rondtrekkend evangelist op o.a. Consumptiebeurzen in Nederland, Belgie en Duitsland. Dit werk is jaren geleden al door anderen overgenomen.
Met deze site hoop ik bij te dragen aan de verkondiging van ‘de Blijde Boodschap’ en nodig u uit dit te ondersteunen en via het wereldwijde web door te geven op een wijze die bij jou/u past.
Uiteraard valt alles wat op deze site staa, zowel de artikelen als de foto’s onder het auteursrecht en mogen uitsluitend worden overgenomen na mijn toestemming.
Uiteraard staat het u vrij naar mijn site te verwijzen
Jarenlang had ik een ambulante verhouding met mijn initialen SS vanwege de relatie met een horde moordenaars. Maar gelukkig zijn er alternatieven! Bv. Sprokkelaars, Strandjutters, Schrijvers, Sprekers, Schilders etc.
In mijn atelier ligt nog een onooglijk schilderijtje voorstellend een in het bos sprokkelende kromgebogen vrouwtje met haar kind. Op een kruiwagen heeft ze wat hout gestapeld. Op een bankje zit een deftige mevrouw het tafereeltje te bekijken.
Dit schilderijtje hing, zo’n honderd jaar geleden, nog in de deftige Fraeylemaborg te Slochteren, waar het van de muur is gevallen en lelijke beschadigen opliep. Mijn moeder, die daar als jong meisje wel eens in keuken hielp, mocht het toen meenemen.
Zodoende ontstond er een speciale romantische band tussen de sprokkelaarster en mij, aan wie ik mij méér verwant voel dan met Adolfs keurkorps en zit ik dus liever in mijn schildersatelier dan op mijn studeerkamertje.
Maar ik heb nog meer pijlen op mijn boog: Verwantschap ervaar ik ook met de Strandjutter, die al juttend waardevol materiaal verzamelt en zorgvuldig in zijn schuur verzamelt en net als Ruth uit de Bijbel, aren opleest op Boaz’ veld om er thuis een maaltijd van te bereiden.
Op dezelfde wijze weet ik mij innerlijk met God en de Bijbel verbonden en blijf ik al sprokkelend, sprekend, schrijvend en schilderend bezig om mijn buit ruimhartig uit te delen aan ieder die maar wil luisteren.